Oekraïne voert de druk op Nederland om verdrag stevig op, schuift ongevraagd aan bij intern overleg

Oekraïne ziet dat Nederland al bijna bezwijkt, en komt binnenkort langs om de genadeklap uit te delen.

We hebben dan wel nee gezegd tegen een associatieverdrag met Oekraïne, maar ga er maar vanuit dat dat verdrag er gewoon komt. Dat is in feite de lijn die Mark Rutte steeds meer propageert, nu hij langzaam maar zeker moet gaan toegeven dat hij er niets aan heeft gedaan om de uitslag van het referendum ook maar enigszins invloed te laten hebben. Nee, ik ben geen fan van referenda, maar als je ze dan toch houdt moet je de uitslag uiteraard wel respecteren en implementeren.

De druk om die volksraadpleging nou eens te vergeten wordt echter steeds groter vanuit de Europese Unie en Oekraïne, mede doordat een groot deel van het verdrag al lang in werking was gegaan. Voor alle andere betrokken landen is het dus een kwestie van het sluiten van dit afgeronde dossier. En afgerond is het zeker: het Nederlandse "nee" zal simpelweg geen enkele verandering teweeg brengen in het verdrag, hoe erg we ook zouden willen dat we dat zouden kunnen afdwingen. Dat is de realiteit.

Rutte huivert er echter vooralsnog voor om dit volmondig toe te geven. Het lijkt erop dat Oekraïne daarom een stevig offensief is gestart om ons op de knieën te krijgen, wat inmiddels zo ver gaat als het beweren dat Nederland hiermee "ondankbaar" is voor de hulp van de Oekraïners bij het MH17-onderzoek - wat natuurlijk volstrekt los staat hiervan.

De zoveelste ontwikkeling hierin is dat ze niet enkel meer van een afstand schreeuwen, maar ook interne vergaderingen komen dwarsbomen. De Tweede Kamer-commissies van Buitenlandse Zaken en die van Europese Zaken zouden op 25 oktober een ontmoeting hebben met de Litouwse minister van Buitenlandse Zaken. Hoewel dit een prima kans was geweest om onze EU-bondgenoten onder de spreekwoordelijke vier ogen duidelijk te maken wat onze bezwaren bij het verdrag zijn, gaat dat mooi niet door. De leden van deze commissies hebben namelijk te horen gekregen dat de Oekraïnse minister van Buitenlandse Zaken, Pavlo Klimkin, opeens ook aanwezig zal zijn bij het gesprek, omdat hij hier dan toch op bezoek zou zijn. Toevallig, maar niet heus. Of iemand daar nog bezwaar tegen heeft.

Helaas lijkt het er daarmee op dat Oekraïne het pad opgaat van rivaal Rusland, dat er ook niet vies van is zich ongevraagd te mengen in interne aangelegenheden. En het moet toegegeven worden, ze hebben veel geleerd van de Russen. Ze zijn er immers al aardig succesvol mee: hun mening weegt tegenwoordig zwaarder bij onze politici dan die van het eigen volk.