Och gut: 'Topambtenaren hadden buikpijn en voelden afschuw om toeslagenaffaire'

Die arme topambtenaren toch. Ze hadden buikpijn en voelden afschuw omdat die toeslagenaffaire compleet ontspoorde. "Iedereen erkende dat er een probleem was, maar de oplossing bleef telkens uit", zo lezen we in het AD. Wat een slappe patatten zijn dat zeg!

'We stonden erbij, keken ernaar en vonden het allemaal heel sneu', dat is wat ze over de toeslagenaffaire eigenlijk zeggen. Een enorme hoeveelheid onrecht, waardoor levens compleet zijn geruïneerd, en de topambtenaren hebben "buikpijn". Flikker toch op.

Als ze er allemaal zo'n last van hadden dat schoven ze de verantwoordelijkheid niet telkens af op het andere ministerie. Misschien mis ik iets, maar volgens mij hadden ze prima uit de school kunnen klappen en een Kamerlid als Omtzigt op tijd de nodige informatie kunnen sturen die hij nodig had om de beerput volledig open te trekken. En dat hebben ze niet gedaan! Zo simpel is het.

Eerst hebben ze hun eigen hachje proberen te redden en toen dat is gelukt hebben ze af zitten wachten tot ze opgeroepen zouden worden, om vervolgens met de vinger naar de ander te wijzen. En al die tijd wisten ze dat mensen er nog steeds aan onderdoor gingen. Maar gelukkig hadden ze al die tijd wel "buikpijn".

Voor wie zich nog afvraagt hoe de nazi's zich toch zo massaal hebben kunnen misdragen, hier heb je het antwoord. Dit zijn in de kern namelijk dezelfde ruggengraatloze figuren die hun geweten gewoon uitzetten want 'Befehl ist Befehl'. Alleen hadden deze (top-)ambtenaren geen pistool of ideologie nodig om ze hiertoe te dwingen, dat is volgens mij het enige verschil. En dat maakt het misschien wel nóg triester.