Al-Qaida is slecht, dus de Moslimbroederschap is goed. Een fundamentele denkfout, die ons duur zal komen te staan.
Onlangs gaf Obama de onderstaande speech over het Amerikaanse Defensie en Antiterreur beleid.
Er waren een aantal opvallende zaken. In de speech wordt het woord islam slechts drie keer aangehaald, en dan vooral om te benadrukken dat de VS niet in staat van oorlog verkeert met de islam. Dit is opz ich niets ernstigs. Ten eerste is het waar en bovendien hanteerde Bush jr. dezelfde woorden. Wat wel zeer ernstig is, is dat de termen islamisme of politieke islam niet vallen.
Dit gegeven verraadt de overkoepelde Obama strategie voor het Midden Oosten. Obamas visie op de regio valt als volgt samen te vatten: Al-Qaida is slecht omdat zij het nastreven kinetische aanvallen op Amerikaanse bodem en buitenlandse posten uit te voeren. Alle islamitische groeperingen die zich niet expliciet liëren aan Al-Qaida, zijn dus goed.
Organisaties zoals, naja eigenlijk vooral de Moslimbroederschap en zusterorganisaties, kunnen in de ogen van Obama niets verkeerd doen, omdat deze organisaties volgens Obama als tegengewicht voor Al-Qaida dienen.
Zoals wij de afgelopen twee jaar hebben kunnen zien, heeft deze doctrine rampzalige gevolgen gehad voor de regio. Wellicht was het onvermijdelijk dat de islamisten aan zet waren in het Midden Oosten, maar de manier waarop Obama de islamisten geholpen heeft, is om klamme handen van te krijgen. En hij doet het nog steeds.
Er zit een fundamentele knik in deze visie: de einddoelen van Al-Qaida en de Moslimbroederschap verschillen juist helemaal niet wezenlijk. Ten eerste is er de hevige historische ideologische kruisbestuiving tussen de twee groeperingen, waar ik u nu verder niet mee lastig zal vallen. Ten tweede streven beide groeperingen een wereldwijd kalifaat na, en dus de val van de Westerse beschaving.
Obama heeft zich systematisch verkeken op de Moslimbroederschap, en dat is zeer kwalijk. Deze groeperingen zullen namelijk Amerikaanse belangen gaan schaden zodra zij zich hiertoe sterk genoeg voelen.
Maar de steun aan de Moslimbroederschap wordt nog door iets anders ingegeven dan het vermeende tegengewicht voor Al-Qaida. Het is een verlenging van de diepste wens die Obama heeft: een intieme verbroedering tussen de VS en de islamitische wereld. Met het steunen van de Moslimbroederschap heeft Obama geprobeerd de islamitische volksziel voor zich te winnen.
Leuk en aardig, but its backfiring. Lees bijvoorbeeld de volgende fragmenten van de Saoedische Mashari Al-Zaydi:
"The problem of U.S. President Barack Obama can be summed up in a single word: hesitation. The man is short-sighted, confused and diffident. It seems that the gist of his policy is disagreeing with every position of his predecessor, George W. Bush, and that is quarrelsomeness, not policy.
"This leads us to a frustrating conclusion about Obama's precise and rigid implementation of his bad and superficial policy of retreating [from the Middle East] at any cost, even in the face of new developments. [We must conclude that] this is not a skilled statesman and politician with creative solutions, but an ordinary academic who repeats meaningless slogans and does not possess the political sensitivity to give each factor the weight it deserves, to take bold [action] when necessary and to refrain [from action] when necessary..."
In zijn poging de islamitische volksziel voor zich te winnen meende Obama het zich te kunnen veroorloven een islamitische volksbeweging te steunen die in zijn essentie intens anti Westers is.
Maar het aller ergste, en eigenlijk onvergefelijke is dat de VS de daadwerkelijk liberalen en seculiere geluiden in de kou laat staan. Het kan verkeren. The land of the free and home of the brave, draagt actief bij aan het creëren van The land of the oppressed and enslaved.