De Amerikaanse president wordt steeds verder in het defensief gedwongen.
Dit keer vanwege het debat over het schuldenplafond.
Zoals u weet wil Obama dat dit plafond snel verhoogd wordt. Republikeinen denken daar echter anders over. Zij hebben door dat dit plafond om de zoveel jaar wordt verhoogd, en dat dit alleen maar kan inhouden dat volgende generaties minder welvarend zullen zijn dan de generatie die het nu voor het zeggen heeft. Schulden moeten immers afbetaald worden; of prorgressieven dat nu leuk vinden of niet.
Vandaar dus dat Republikeinen het plafond alleen mogelijkerwijs willen verhogen als dit gepaard gaat met grootschalige bezuinigingen.
De Amerikaanse kiezer is het eens met de Republikeinen in het Congres. Helaas heeft Obama dat echter nog niet helemaal door. Hij leeft - zoals we onderhand van hem gewend zijn - immers in zijn eigen kleine wereldje, waarin hij niets verkeerd kan doen en waarin Republikeinen per definitie slecht zijn.
De Amerikaanse columnist Peter Roff schreef hierover een bijzonder lezenswaardige column voor
Pajamas Media. Citaat:
In a primetime address to the nation Monday, President Barack Obama reiterated his demands that any long-term solution to the looming debt crisis include what he termed sacrifices shared by those who can best afford it.
Moving seamlessly between talk of millionaires and billionaires and those Americans making more than $250,000 a year, Obama tried to pin the blame for failing to pass the debt ceiling squarely at the feet of congressional conservatives...
Obama talked of the debt crisis as one in which everyone agrees about the need for tough choices, arguing that it was merely about how it should be done....
These are false choices, ones that ignore the real problem: that government continues to be too big and spend too much.
De Republikeinse leider in het Congres (en dus de Speaker of the House, aangezien Republikeinen in de meerderheid zijn in het Huis van Afgevaardigden) heeft kiezers uitgelegd dat het probleem eruit bestaat dat Obama wél een verhoging van het schuldenplafond wil, maar dat hij vervolgens qua uitgaven "op de oude voet door wil gaan". Voor Obama is het dus "business as usual", ook al houdt dat in dat hij Amerika langzaam maar zeker de economische afgrond in helpt.
Boehner:
The sad truth is that the president wanted a blank check six months ago, Boehner said, and he wants a blank check today.
Warning that is just not going to happen, Boehner reinforced Congress support for Cut, Cap and Balance the only plan to yet be brought up for a vote in either chamber, let alone pass in one of them.
It cuts and caps government spending and paves the way for a Balanced Budget Amendment to the Constitution, Boehner said, which we believe is the best way to stop Washington from spending money it doesnt have. Before we even passed the bill in the House, the president said he would veto it.
Een balanced budget amendment is een echte fiscaal conservatieve maatregel - en daarom dus buitengewoon verstandig. Het houdt in dat de overheid simpelweg niet meer geld kan uitgeven dan ze ontvangt. Een ieder met ook maar een greintje gezond verstand begrijpt dat zo'n amendement buitengewoon verstandig is. Helaas ontbreekt het daaraan bij Obama. Die wil gewoon geld blijven uitgeven, alsof er geen wolkje aan de hemel is.
Oh, maar ondertussen doet hij wél net alsof het de Republikeinen zijn die weigeren samen te werken en compromissen te sluiten. In zijn speech, waar Roff op reageert, benadruke hij keer op het belang van bipartisanship. Dit terwijl hij dus absoluut niet van plan is zelf een stapje terug te doen.
Jammer genoeg voor Obama heeft het er alle schijn van dat de Amerikaanse kiezer zijn spelletjes doorziet. Republikeinen hoeven zich geen al te grote zorgen te maken; zolang ze eerlijk zijn met het volk en goed uitleggen wat het werkelijke probleem is, is de kans groot dat Obama uiteindelijk gedwongen wordt door de publieke opinie om tóch toe te geven aan (sommige van) hun eisen.
Overigens zou het zo maar zo kunnen zijn dat Amerika uiteindelijk
default op haar schulden. Die mogelijkheid komt in ieder geval steeds dichterbij. In de komende dagen zal de retoriek dan ook niet mals zijn; beide kampen zullen elkaar steeds harder aanvallen. De enige vraag is wie uiteindelijk het bangst aangelegd is en pas op de plaats maakt; de Republikeinen die het gelijk aan hun zijde hebben, of Obama die de macht van het presidentschap achter zich heeft.
