Nobelprijswinnaars Martin Schulz en Paul Krugman zien het helemaal verkeerd

Nieuws15 aug 2013, 14:00
Deze week lieten Schulz en Krugman van zich horen, met het ‘eerlijke verhaal’ van de PvdA. De vrije markt en de bezuinigingen krijgen de schuld van de crisis in Europa en Nederland in het bijzonder. 

Ja, dat had u niet verwacht, he? De vrije markt en de bezuinigingen zijn de schuld van de crisis. Welke vrije markt, vraagt u zich af? Welke bezuinigingen in Nederland, dan? Dat vraag ik me ook af. Martin Schulz:

“the invisible hand of the market does not work and needs a robust regulatory framework.”

De onzichtbare hand van de markt werkt prima als je hem zijn gang laat gaan. Probleem is echter, dat de onzichtbare hand van de markt niet vrij is, maar tegengehouden wordt door politici. Bijvoorbeeld als een bank of land failliet verklaard moet worden en de onzichtbare hand het laatste zetje wil geven. Bijvoorbeeld als de rente van staatsobligaties hoger wordt door de onzichtbare hand, maar politici er belastingbetalers garant voor gaat stellen. Bijvoorbeeld als een land niet meer te handhaven is in de Euro als eenheidsmunt, maar politici de eenheidsmunt gaan redden, waardoor zo een land omkomt in nog meer schulden. Martin Schulz:
“Politics should gain primacy over markets and labour over capital. The economy and politics should return to the values of solidarity, social justice, decency and respect.”
Politiek heeft allang het primaat over de vrije markt in Europa. Anders was er nooit een Euro als eenheidsmunt gekomen zonder wisselmechanisme. Anders waren banken en landen nooit uitgekocht geweest, maar gewoon failliet gegaan zoals het hoort. De waarden die Schulz vervolgens noemt, zijn waarden die mensen onderling zelf na kunnen streven. Daar is geen overheid voor nodig.Martin Schulz:

“For the last three decades neo-liberalism has set the agenda. Deregulation, privatisation and tax-cutting became the dogma.”

Nu gok ik even dat Schulz met ‘neo-liberalisme’ eigenlijk corporatisme of crony capitalism bedoelt. En dus niet het klassieke liberalisme of het echte fiscaal conservatisme. Van deregulering is in Nederland de afgelopen 30 jaar geen sprake. Integendeel. Veel zogenaamde privatiseringen vinden plaats in een speelveld dat helemaal geen vrije markt is en zijn dus geen privatiseringen, maar semi-overheidsinstellingen. Belastingverlagingen zijn alleen een dogma op VVD-posters, maar daarbuiten zijn ze onbestaanbaar, onmogelijk of is er wel een ander excuus verzonnen. De overheidsquote van de Nederlandse overheid is al 5 jaar lang 50% BBP en er wordt geen eurocent bezuinigd onder aan de streep.Martin Schulz:
"In my eyes, if the crisis' lesson is to be learned, we need a radically more progressive redistribution of wealth that would broaden economic and educational opprtunities for people. (...) Europe should steer away from unilateral austerity, which instead of improving the fiscal situation of troubled countries, is boosting their debt as their economies shrink."
Nivellering leidt tot altijd banenverlies. Elk onderzoek bewijst dat. Een kleinere overheid leidt altijd tot meer welvaart. Kijk naar het rijkste land van Zuid Amerika Chili (overheid van 24% BBP, nauwelijks staatsschuld, 4,4% economische groei bij 1,6% inflatie en een lage werkeloosheid) of naar Zwitserland (overheid van 38% BBP, lage staatsschuld, tevens economische groei met lage inflatie)".

Martin Schulz:

“Europe needs an ambitious long-term investment programme in innovation, education, research and development and infrastructure. A new political course should encourage solidarity between nations, peoples and individuals. It should promote social justice, workers' rights, equal pay for equal work and gender equality as well as social cohesion and environmental sustainability.”

En nu komt het: investeren. De politiek moet geld gaan uitgeven 'investeren' in dingen waar politici geen flauw benul van hebben. Dat zal dus wel goed komen. En tegelijk moeten politici het cultureel-marxisme promoten. Want dat helpt de economie? Ik dacht dat we het communisme begraven hadden in 1989, maar het is springlevend en zit aan de knoppen bij de EU. Paul Krugman in de NYT:

“The Netherlands, in particular, has the kind of Grand Bargain the Washington Post editorial page dreams of — a government of national unity committed to fiscal austerity. It’s as if Harry Reid, John Boehner, and President Obama had all agreed to implement Simpson-Bowles, with some extra front-loaded cuts thrown into the bargain too. And here’s the thing: it’s not working.“

De lastenverzwaringen van dit kabinet werken niet. Daar heeft hij gelijk in als hij dat onder ‘austerity’ verstaat. Maar over welke ‘cuts’ heeft Paul Krugman dan? Er wordt geen eurocent bezuinigd in Nederland, maar de besparingen zouden wel de schuld van de verdiepende crisis in Nederland zijn. Daar heb je dan toch eerst een besparing voor nodig, meneer Krugman? Waar zijn die dan? Net zoals bij Schulz geldt: als je de vrije markt de schuld van de crisis geeft, dan heb je daar toch eerst een vrije markt voor nodig?
Bepaalde Nederlandse politici zijn hier de hoofdschuldigen aan. Eerst hebben ze de taal verkracht, door het woord 'bezuiniging' eerst van zijn werkelijke betekenis te ontdoen. Daarvóór al hadden ze het steeds over 'privatiseren' gehad, terwijl dat heel vaak gewoon plat corporatisme was in een monopolie situatie of kartel. Achteraf krijgt het streven naar een kleinere overheid en naar een grotere vrije markt dan de schuld van communistische en corporatistische maatregelen. Door Nobelprijswinnaars nota bene, voor wat dat tegenwoordig nog waard is.
En ja hoor: De PvdA praat bovenstaand gezelschap weer vrolijk na
Alsof wij gek zijn.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten