De EU vindt het best leuk om te zien hoe de spanningen toenemen in Londen.
Brexit-activist en voormalig UKIP-leider Nigel Farage had gisteren een ontmoeting met Michel Barnier, de EU-bureaucraat die door Brussel is aangesteld om de Brexit-onderhandelingen te voeren. Farage had Barnier uiteindelijk zo ver gekregen om hem te ontmoeten, omdat hij ervan overtuigd was dat de May-overheid de denkbeelden van Brexit-stemmers waarschijnlijk niet goed genoeg verwoordt.
Nou, dat bleek te kloppen. Zoals Farage achteraf uitlegde begreep Barnier niets van de referendumuitslag. Hij dacht dat het om 350 miljoen pond per week" ging voor de NHS en leugens en desinformatie verspreid door het Brexit-kamp. Toen Farage zei dat onbeperkte massa-immigratie uit Oost-Europa juist het belangrijkste onderwerp was in de ogen van Brexit-kiezers keek Barnier hem verbaasd aan.
Farage zag dezelfde blik toen hij Barnier vroeg wat de EU en het VK besproken hadden over de grensregeling tussen beide gebieden na Brexit. Dat was, aldus Barnier, iets om later nog eens te bespreken. Ze waren nu bezig met heel andere zaken. Zoals hoeveel het VK de EU moet betalen? Is dat dan alles waar ze het tot nu toe over gehad hebben?
Nou, blijkbaar wel. Want de EU en het VK hadden ook nog niet gesproken over de handel. Die gesprekken beginnen in maart. Dat is opvallend omdat de gesprekken beëindigd moeten worden in oktober 2018. Dat is nogal kort dag. Zoals Farage terecht stelt:
Dit is natuurlijk grotendeels de strategie van de EU in deze onderhandelingen. Brussel wil het zolang rekken dat het Verenigd Koninkrijk uiteindelijk wel akkoord 'moet' gaan met een deal die meer in het belang is van de EU dan van het VK. Die strategie klinkt Barnier ongetwijfeld heel leuk in de oren, maar er is één klein probleem: uiteindelijk kunnen de Britten er ook voor kiezen om zonder uitgebreide deal uit de EU te stappen. Handel op basis van de World Trade Organisation-voorwaarden is altijd mogelijk.
Brussel vergist zich dus enigszins als het denkt dat de Britten onbeperkt in de hoek gedrukt kunnen worden. Op een gegeven moment kan Londen de knoop zélf doorhakken. Barnier en zijn eurofiele matties lijken dat te vergeten. Gelukkig doet Farage dat niet. Nu hopen dat hij het oor heeft van Theresa May zodat ze niet uiteindelijk akkoord gaat met een deal die funest is voor haar land.