Nieuwe linkse beweging strijdt tegen regressief-links: ''Mensen zijn gelijkwaardig, culturen niet.''

Geen categorie12 aug 2018, 14:00

De schrijvers van het manifest 'Vrij Links' vormen een nieuwe sociaal-democratische beweging die strijdt tegen de regressieve praktijken van radicaal-linkse identiteitspolitiek en de rechts-populistische golf. Ze willen een nieuwe seculiere sociaal-democratische beweging opzetten die weer gaat staan voor de klassieke links-progressieve idealen: tegen de conservatieve stroming, dus ook tegen de conservatieve islam.

Ze werden weggezet als een verkapte rechts-populistische beweging met een 'links sausje' eroverheen. Naar eigen zeggen zijn ze juist tegen de rechtse politiek, maar ook tegen de radicaal-linkse politiek. Ze vinden dat de progressieve ideologie te ver is doorgeschoten en ze willen weer nuance en ratio terugbrengen naar het linkse front. In het blad Vrij Nederland staat een mooi stuk over deze beweging.

Dit is een manier van denken waar op links nog zo veel ruimte voor is en waar men op links naar smacht. Kijk bijvoorbeeld naar de Verenigde Staten, waar opiniemakers zoals Sam Harris of Bill Maher hetzelfde zeggen als deze heren. Niet meedoen met de identiteitspolitiek, gelijkwaardigheid en voor een consistente manier van denken. Als je voor gelijkheid tussen mannen en vrouwen bent, moet je dus ook vechten tegen de conservatieve aspecten van de islam. Daar moet je niet voor terugdeinzen.

Over identiteitspolitiek gesproken, een andere initiatiefnemer is oud-Pvda Kamerlid, Keklik Yücel. Zij was geboren in Turkije en is met haar familie naar Nederland gegaan. In plaats van mee te gaan in de identiteitspolitiek van partijen als DENK, of de cultuur-relativistische manier van denken van partijen als GroenLinks, wijst zij juist wel op verschillen tussen culturen. Ze is ook niet bang om daar een waardeoordeel aan vast te plakken.

‘In de jaren tachtig werd mijn vader er steeds vaker door conservatieve vrienden op aangesproken dat hij mij en mijn zusje naar school liet gaan. Dat hoorde niet, vonden ze. De eerste generatie gastarbeiders en hun kinderen begonnen zich steeds meer te richten op de conservatieve cultuur van het land van herkomst, en de invloed van moskeeën groeide. De Nederlandse overheid behandelde de islamitische organisaties ook steeds meer als vertegenwoordigers van de héle Marokkaanse en Turkse gemeenschap. Intussen werden die organisaties in de loop van de jaren conservatiever, mede door de lange arm van de politieke islam, waardoor de vrijheid en de gelijkwaardigheid in de Turkse en Marokkaanse gemeenschap onder druk kwamen te staan. Daar heb ik me altijd tegen verzet.’
De politieke islam heeft nog nooit iets goeds gebracht. Het extreemst zie je dat in het Midden-Oosten. Maar via buitenlands gefinancierde religieuze organisaties dringt dat gedachtengoed ook in Nederland door. Als we daar niets aan doen, komt de individuele vrijheid steeds meer in het gedrang. Links moet niet wegduiken als de onderdrukking van conservatieve moslims komt. De seculiere waarden die we in Nederland zo vanzelfsprekend vinden, hebben voortdurend onderhoud nodig.’

Ik moedig dit soort ontwikkelingen aan de linkerkant van het politiek spectrum aan. Het moet geen typisch 'rechts' dingetje zijn om voor een neutrale overheid te vechten, gelijkwaardigheid of de politieke- en culturele tradities van je land. Als aan de linkerkant van het politieke spectrum dit soort ontwikkelingen populair worden, dan moeten we dat alleen maar toejuichen!

Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten