Gemeenten willen massaal de drugshandel in.
Blijkbaar heeft onze bestuurlijke élite het niet door, maar door dit soort plannen openbaar te maken bewijzen ze alleen maar dat de oorlog tegen drugs buitengewoon hypocriet is. Met normen en waarden en het beperken van 'verslaving' en 'overlast' heeft het in ieder geval niets te maken:
Zeker veertien gemeenten willen zelf legaal wiet gaan kweken. Tien gemeenten hebben daarvoor een plan naar minister van Justitie Ivo Opstelten (VVD) gestuurd, of willen dit doen.
Dat nieuws komt in de eerste plaats via Trouw, dat bericht dat de gemeenten kritiek hebben op het 'onduidelijke coffeeshop beleid van het kabinet'. Daarom willen ze graag zelf wiet gaan kweken - de zogenaamde gemeentewiet - óf ondernemers toestemming geven om dat te doen.
Als dit allemaal kan, als de gemeenten dat een i-de-a-le oplossing(en) vinden, waarom hebben de staat én gemeenten wiettelers dan decennialang de oorlog verklaard? Waarom worden burgers die hard werken, zich voor de rest prima aan de wet houden, maar op zolder een wietkwekerij hebben staan, behandeld als mafiabazen?
Door er nu voor te pleiten om zelf wiet te telen óf dat te laten doen door 'bevoegde ondernemers' bewijzen de gemeenten dat er eigenlijk helemaal geen probleem is met het kweken van wiet an sich. Wat is er dan ineens gebeurd met al die anti-wietverhalen over 'overlast' van zogenaamd 'verslaafde junks'? Die verdwijnen automatisch als het de geméénte is die ze hun wiet verkoopt? Dat lijkt me toch niet.
Me dunkt dat de gemeenten nu ronduit toegeven dat die anti-marihuana verhalen flauwekul zijn. Het is misschien niet verstandig om veel joints te roken, maar een echt groot probleem is het niet.
Kunnen we als samenleving het geld dat is uitgegeven in de oorlog tegen wiet terugeisen? En, oh ja, kunnen gearresteerde wietkwekers onmiddelijk worden vrijgelaten dan wel hun boete teruggestort krijgen op hun bankrekening?