Niet alleen PVV en FVD, maar inmiddels hekelen ook Greenpeace en Milieudefensie de CO2-obsessie van Tweede Kamer

Er is een akkoord gesloten zonder dat ook maar iemand weet wat het gaat kosten of wie het gaat betalen. Vergelijk het met het aangaan van een arbeidscontract voor 30 jaar, en na het afsluiten ervan pas gaan uitzoeken wat de arbeidsvoorwaarden en de condities zijn, op zijn minst een merkwaardige volgorde. De PVV en FvD verzetten zich met name omdat het klimaatplan in hun ogen onzinnig is en onbetaalbaar. Maar dat de voorgestelde maatregelen om CO2 te reduceren ondoelmatig en zinloos zijn is, is niet alleen het beeld van déze partijen maar óók aan de geheel andere kant van het spectrum. Organisaties als Milieudefensie en Greenpeace verzetten zich al enige tijd tegen de inzet van biobrandstoffen, joojoo’t met de mening over elektrische auto’s en is scherp gekant tegen biomassa. De belangrijkste argumenten om de geplande biomassa-centrale in Diemen niet te bouwen zijn de zorgen om de luchtkwaliteit, de aanvoer van houtpellets uit verre oorden en de ‘enorme’ CO2-uitstoot! Dat is op zijn zachtst gezegd merkwaardig, want juist biomassa is onderdeel van het Klimaatplan en de vergroening van de energievoorziening en er worden momenteel miljarden in ‘geïnvesteerd’; het resultaat ziet u op uw energierekening. De reductie van CO2 door een boekhoudkundige truc past opeens niet meer in het beeld bij de bouw van een nieuwe biomassacentrale en milieuverenigingen verzetten zich met hand en tand! Wat is het verschil met biomassa in bestaande kolencentrales? Geen enkel!

In ons buurland Duitsland is er een vergelijkbare situatie. Onder druk van de machtige organisatie DUH (Deutsche Umwelt Hilfe) zijn de meest extreme en onzinnige milieumaatregelen er zelfs al doorgedrukt. Lange tijd was het alleen de als ‘extreem-rechts’ geframede partij AfD die hiertegen in verzet kwam. Nu de ontwrichtende werking van al deze onzinnige en erdoor gedrukte maatregelen zichtbaar worden gaan langzaam de ogen open van de liberale partij FDP die nu plots ook openlijk verzet pleegt.

Het grootste probleem van de huidige Nederlandse politiek is dan ook niet langer meer ‘het milieu’, maar het volstrekt ontbreken van een zinvol en evenwichtig beleid. Op dit moment is alles erop gericht geen gezichtsverlies te lijden. Jarenlang hebben zij zich ingegraven in de groene droom, maar inmiddels mag toch wel duidelijk zijn dat alle voorgestelde maatregelen juist averechts werken. Vijf weken geleden schreef ik nog dat de subsidies op elektrische auto’s volkomen zinloos zijn en vooral een douceurtje zijn aan een heel beperkte groep autorijders die maar één drijfveer hebben: geld. Ook schreef ik dat vanaf 1 januari 2019 een tweedehands BMW X5 veel lucratiever is geworden. Wat blijkt vijf weken later? De markt voor ‘youngtimers’ explodeert! en de verkoop van elektrische auto’s is met 98% ingestort. Lang leve het milieu en de overheid!

En wat nu? Komt er nu discussie over de zin van het Klimaatplan? Jetten wordt wat nerveus als hij aangesproken wordt op zijn eigen vlieggedrag, Klaver haalt zijn kinderen in de sneeuw erbij om zijn woorden kracht bij te zetten en wil terloops nog met spoed een aantal kolencentrales sluiten, Segers verwijst naar God om het Klimaatplan te beargumenteren en Rutte wil Nederland tot gidsland maken. Zijn dat de argumenten? Een werkelijk inhoudelijke discussie over de zin en uitwerking van het Klimaatplan wordt nog altijd niet gevoerd. Zijn de maatregelen zinvol? Zijn de maatregelen effectief? Draaien we wel aan de juiste knoppen? En wat is het doel eigenlijk? 0,0003 graden minder opwarming, CO2 minderen of een effectieve energietransitie?

Dat we zuinig moeten zijn op deze aarde en er alles aan moeten doen om het gebruik van primaire grondstoffen te beperken is een heel ander streven en is alleen maar toe te juichen. Dat de energietransitie daar een onderdeel van is, is ook toe te juichen. Dat daar tijd voor nodig is en dat de technische ontwikkeling op vele punten nog lang niet volmaakt is, is een feit. Het repressief en zo snel mogelijk ‘minderen’ van CO2 met maatregelen die juist averechts werken is absoluut het verkeerde instrument om dat doel te bereiken. Op de flanken weten ze dat, maar het speelveld zelf wordt vooral beheerst door paniekvoetbal om gezichtsverlies te voorkomen, niet het beste uitgangspunt voor een polderland.