Nek uit steken, wie doet dat nog?

Nek uit steken. Wie doet dat nog? 
Voor een ander vaak al helemaal niet en steeds minder steken hun nek niet eens meer uit voor zichzelf of de mensen direct om hem/haar heen. 
Een jammerlijke constatering maar we omringen ons liever schijnbaar met de schijn werkelijkheid dan met de rauwe werkelijkheid. 

Want rauw is 'tie, die werkelijkheid. 
Dagelijks krijgen we onze portie ellende over ons uitgestort. En we worden er apathisch voor, voelen niets meer of we doen alsof we niets meer voelen. 
Deze rauwe werkelijk zou ons echter moeten brengen tot het uitgillen van ongenoegen, het schreeuwen van daken dat het fout gaat, we zouden massaal in verweer moeten treden tegen beleidsmakers die, zo lijkt het toch vaak, maatregelen nemen die eerder het verval bespoedigen of verergeren dan dat ze zaken oplossen.

Of we het nu hebben over onderwijs, zorg, belastingen, buitenlandse betrekkingen, overheid zelf en/of semi overheden, ouderenbeleid, jongerenbeleid, buitenlandsbeleid, binnenlandsbeleid, defensiebeleid, wanbeleid of geen beleid, iedereen weet ergens wel zaken op te noemen die niet deugen. 
Dat er ook nog wel zaken zijn die goed gaan is zeker waar. Maar die vallen zo langzamerhand weg tegen alles wat volgens de Nederlandse samenleving niet meer goed gaat. 

Een jammerlijke conclusie die aantoont in hoeverre de politiek faalt. 

Middels het in leven roepen van allerlei samenwerkingsverbanden hebben landelijk politiek verantwoordelijken zich in een pracht positie gemanoeuvreerd. Men kan zich altijd wel achter één van de samenwerkingsverbanden schuil houden. 
NAVO, VN, IMF, ECB, DNB, EU, noemt u ze allemaal maar op, men zal niet schromen zich achter de doelstellingen van deze organisaties te plaatsen. 
En helaas lijkt het erop dat men dat steeds vaker doet om rechten van de eigen bevolking aan te tasten en verder te ontmantelen. 
Of het nou gaat om het recht een dak boven het hoofd te hebben, het recht op geluk, het recht op een eigen leven leiden, recht op onderwijs, recht op zorg, noemt u ze maar op. 
Stukje bij beetje worden ze aangetast, dan de één, dan de ander, soms gezamenlijk en soms tot steeds vaker in een sneller afbraak beleid dan we kunnen bevatten. 
Dat is mede één van de redenen waarom we ons met alle macht vastklampen aan dat beetje dat nog resteert. Onderwijl wetende dat we ook daar zullen moeten loslaten. Ooit. Een keer .. 
Dat die dag dichterbij ligt dan menigeen zal vermoeden is jammer genoeg een feit. Mensen hebben van nature nu eenmaal liever warmte om zich heen dan de kou van de werkelijkheid van de wereld anno nu. 

Dus slikken we veel. Veel te veel. We slikken zaken die we nooit zouden slikken als zelfstandig denken en handelen ons niet was afgeleerd of verboden was, we slikken van alles en nog wat voor zoete koek. We slikken meer dan we voor mogelijk hebben gehouden. We slikken letterlijk en figuurlijk. Figuurlijk de uitlating bijv. dat het ingezette beleid goed voor ons zal zijn ooit, letterlijk middels allerlei toevoegingen aan ons eten en drinken. 
En wees nou eerlijk, hoe kunnen we in vredesnaam gelukkig zijn als we lichamelijk vergiftigd worden door de voedingsindustrie met medeweten van overheden? Dat de EU beperkende maatregelen omtrent genetische manipulatie bijv. wegwuift en de markt binnen de EU op wil gaan gooien. Mede mogelijk gemaakt door de voedingsindustrie die een politiek systeem mede met alle andere ‘industrieën’ heeft opgebouwd waarbij niet uw rechten voorop staan maar de rechten van het grote kapitaal. 
Door middel van lobbyisten wordt een maximale druk uitgeoefend op politieke stromingen binnen Nederland, de EU en wereldwijd. Multinationals hebben dagelijks veel meer invloed door hun lobbyisten op de dagelijkse politieke gang van zaken dan wij burgers hebben. Dat is één van de hoofdzaken van de beleidsveranderingen die plaats vinden. Neem de nog steeds voortgaande crisis, voortvloeiend uit de hypotheekmarkt zoals die in 2008 er voor bleek te staan. 
Voor kapitalen hadden banken slechte hypotheken verstrekt. Aan mensen waarvan men wist dat ze die schuld nooit zouden kunnen afbetalen. De schuldenberg die niet afgelost kon worden moest een reset kennen. Crisis is een pracht middel hiervoor. 
Er hebben tussen 2008 en nu echter vele herijkingen plaats gevonden. Keer op keer het kapitaal dienende. En keer op keer leverde het volk in. Draaide het volk op, middels belastinggeld op te hoesten, voor durf kapitalisten die ongelooflijke risico’s namen met ons geld, onze leningen. En niet alleen daar werd het snelle geld aanbeden. Dat vond en vindt overal plaats, door de hele markt, binnen de particuliere markt en binnen overheden. Gemeenten die voor kapitalen grond aankochten om te bebouwen en daarop dus veel geld aan rechten binnen slepen. Gekocht van banken voor veel geld en toen de koek op leek voor de banken volgde de crisis. Niet onverwacht! 
Maak niet de denkfout dat de crisis in 2008 onverwacht kwam. Binnen de banken wereld was men reeds ver vooraf op de hoogte. En nam men dus maatregelen, verkocht partijen gebundelde foute hypotheken en zadelde zo de bancaire wereld vanuit de VS de wereld op met een schuldenberg die wij moeten gaan ophoesten. 
Banken hebben wereldwijd ongelooflijk veel geld verdient met het verstrekken van deze slechte/foute hypotheken, hebben nog een keer veel meer geld verdient met de handel in hypotheek clusters die de markt opgegooid werden en kregen vervolgens toen ze zogenaamd tegen omvallen aan zaten belastinggeld om gered te worden. Ook hier in Europa en Nederland hebben we dat geweten. 
Neem het Ice Save debacle maar, ING, ABN AMRO, enz. Allemaal moesten ze overeind gehouden worden met belastinggeld. Overheden die daar op insprongen onder het mom dat omvallen heel schadelijk zou zijn en met de belofte dat de bancaire wereld zichzelf zou moeten hervormen zodat dergelijk misbruik van maatschappelijke positie niet meer zou voorkomen. 

En nu merken we al weer dagelijks dat banken zich van dat laatste niets aantrekken. We zien al weer voorbij komen dat er constructies bijkomen uit de roemruchte jaren van het bankwezen waarbij mensen middels verzekeringen belazert zijn. Geld betalen aan verzekeringen die voor een leuke oude dag aanvulling zouden moeten zorgen maar waarbij blijkt dat van je inleg tot soms 75-80% niet ingelegd wordt maar opgaat aan gemaakte kosten en inkomsten voor tussenpersonen. 
Hoeveel verder willen we ons nog laten belazeren? En dit alles onder toezicht van DNB, overheden, enz.! Toezichthouders die fors betaalt worden om uw belangen in de gaten te houden die vrijwel allemaal dus gefaald hebben. 
Is er sprake van een groter plan? Een verborgen agenda? 
Ik ben er zelf van overtuigd dat die er is. Voor de één onder de naam Bilderberg, de ander spreekt van Illuminatie en weer anderen hebben het over de Nieuwe Wereld Orde (NWO). Wat het ook is, de belangen van het volk komen op heel deze agenda niet voor. 
Als we al genoemd worden dan zal dat mogelijk zijn als doelwit, als prooi, als bron van inkomsten voor de elite en als bron van ergernis. Omdat we zo af en toe ons ongenoegen laten blijken en ons niet zo maar tot slaaf laten bombarderen. 
Nou ja, ongenoegen laten blijken .niet zo maar . 

We laten eigenlijk veel te veel over onze kant gaan natuurlijk. We slikken en slikken maar en zijn het stadium van verantwoording af leggen voor wat men ons laat slikken ook allang voorbij. Politieke onschendbaarheid is daar een pracht voorbeeld van. 

Het is wel hartverwarmend om te zien hoe mensen pogen e.e.a. kenbaar te maken aan alles en iedereen die ingedut is, aan een ieder die het maar horen wil. 
Maar ook hier is de macht van lobbyisten en politiek zeer voelbaar! 
Ik ben zelf op uitnodiging bijv. van Artikel 50 met hen in zee gegaan. Omdat met name Daniël van der Stoep mij aansprak met zijn ideeën. En omdat ikzelf al veel langer van mening ben dat een democratie geen democratie meer is als een minderheid beslist over en voor de meerderheid. Anno nu dus, vaderlandse politiek, EU politiek, wereld politiek .allemaal hetzelfde. Zonder vooraf, tijdens of achteraf ook maar een spoortje van verantwoording af te hoeven leggen. We dwingen dat ook niet af. 

Veel zaken die bij Artikel 50 op de agenda staan spreken me nog steeds aan. Artikel 50 is een pracht alternatief op rechts als ledenpartij en behoorlijk wat genuanceerder dan bijv. een PVV. Waar Daniël dan vandaan komt. 
En ja, v.d. Stoep heeft een drank gerelateerd ongeval veroorzaakt. Gelukkig enkel met materiële schade. Hoewel, denkelijk is de schade bij Daniël groter dan menigeen zal kunnen bedenken. Want je straf te hebben ingelost en dan toch nog vrijwel dagelijks met je fout geconfronteerd worden ..dat gaat je niet in je koude kleren zitten vrees ik. 
Maar toch, de wijze waarop Daniël van binnenuit zaken zichtbaar heeft gemaakt omtrent de werkwijze van de EU, de geldverspilling, enz. zijn geweldig! Door media censuur heeft een te groot deel van het Nederlandse volk helaas geen kennis mogen maken met hetgeen v.d. Stoep naar buiten heeft gebracht. Als enige heeft GeenStijl aandacht hieraan besteed en is Tom Staal naar Brussel afgereisd en Straatsburg om met eigen ogen te aanschouwen hoe gek het er allemaal aan toe gaat. En natuurlijk, er was een camera bij zodat we hetgeen hier speelt allemaal zouden kunnen zien. 
Maar weer helaas .geen aandacht van de gevestigde media. Stilzwijgen. Geen uitzending bij de staatsomroep, volledige media stilte eigenlijk op dat front. Tja, staatsomroep hé. De censuur is verbluffend. 

Buiten deze feiten en de manier waarop Daniël dacht over referenda was er nog wel sprake van een aantal overeenkomsten. Defensie bijv., de ontmanteling daarvan. De indoctrinatie binnen het onderwijs, de soevereiniteitsoverdracht naar de EU of soortgelijke democratie bedreigende instanties, het zelfbeschikkingsrecht en gaat u maar door. Heel veel overeenkomsten. 
Helaas heeft een intern bestuurlijk conflict voor een hobbel gezorgd. Politici van nu zouden als het binnen één van de gevestigde partijen zou plaats vinden spreken over een hobbel waar we sterker uit zullen komen. Dat moet dan eerst altijd natuurlijk maar blijken. 
Daniël heeft zich terug getrokken als voorzitter van Artikel 50. Dat is een feit. Er komt een voordracht naar de Algemene Leden Vergadering op een nog nader vast te stellen datum waarbij de leden zich over de samenstelling van het bestuur kunnen uitlaten. 
Daarna wordt een bestuurlijke samenstelling hopelijk vastgesteld en kan Artikel 50 eindelijk uit haar eigen schaduw stappen, het juk van de opgedane ervaring van zich afschudden om zich volop te gaan richten op de belangen van volk en vaderland. 

Dat brengt me tot het laatste punt eigenlijk waarom ik met Artikel 50 en van der Stoep in zee gegaan ben. Dit punt sprak boekdelen. Was eigenlijk van doorslaggevend belang voor me. Namelijk dat Daniël van der Stoep zich wilde omringen met mensen uit de samenleving. Mensen die wisten wat er speelde, die slachtoffer waren van het gevoerde beleid, mensen die gewone mensen taal spraken. 
Hoe dat uit gaat pakken op 21 september 2014 als het nieuw te vormen bestuur voor het eerst sinds de hobbel bij elkaar komt zal moeten blijken. 
Ik ben ervan overtuigd dat we na ledenraadpleging zeker tot iets heel moois en goeds kunnen komen. In potentie hebben we zeker een flink aantal geschikte kandidaten die veel tijd en andere zaken in de partij stoppen. De offers die Daniël van der Stoep heeft gebracht met de oprichting en instandhouding van de partij alsmede de problemen die zijn optreden in Brussel en Straatsburg ongetwijfeld tot gevolg gehad hebben zullen voor ons verborgen blijven. Die hangt hij niet aan de grote klok. 

Ik spreek dan ook als ‘gewone man’ vanuit het onderwijs komende, voormalig beroepsmilitair zijnde, hier de hoop uit dat we op 21 september met een bestuur naar voren zullen komen dat zijn weerga niet kent. 
Ik ga nog geen namen of posities noemen maar hopelijk dat we, na de inbreng van de Algemene Leden Vergadering een dermate sterk en breed gedragen bestuur kunnen installeren dat kei en keihard gaat strijden tegen de eerder in dit stuk genoemde instanties en regelgeving waarvan u en de uwen zich vaak wenkbrauw fronsend zullen afvragen ‘wat deze keuzes ons nou toch weer zullen moeten gaan brengen’. 

Op naar de wederopbouw van Nederland! 
Er is zoveel naar de verdommenis geholpen dat iedere Nederlander die nu zonder baan zit aan de slag moet kunnen. Niet met behoud van uitkering maar met een eerlijke en goede beloning. En dat iedere Nederlander zich weer trots voelt Nederlander te zijn, weet dat zijn/haar inspanningen er toe doen, zijn/haar stem gehoord wordt en Nederland weer een land wordt waar het goed toeven is zonder angst voor van alles en nog wat. 
Waar we zorg bieden aan de mensen die ons land eerder groot gemaakt hebben en na wereldoorlog 2 hebben helpen opbouwen. Waar je na een leven van arbeid weet dat er ook een periode is waarop je het stokje mag overdragen aan jongeren en mag gaan genieten van de goede zaken des levens. En niet dat je moet werken met of om behoud van uitkering! 
Waar ziek zijn op zich al erg genoeg is en je niet gestraft wordt omdat je ziek bent. 
Waar misbruik van of overtreding van wetten en regelgeving hard en rechtvaardig wordt aangepakt. 

Een Nederland waar de stem van de democratische meerderheid bepaald wat de overheid uit gaat voeren. En niet waar een wijzend vingertje van de overheid kracht moet worden bijgezet door ME of inzet van orde handhavingstroepen. 
Het volk bepaalt wat de overheid uit voert, de overheid legt verantwoording af. 

Als de agenda van Artikel 50 ook maar enigszins in de buurt komt hiervan dan hebben ze aan Ton Walthaus een bijter van de bovenste plank. Dat kan menigeen bevestigen. 
Eenmaal vast dan kom je niet zo makkelijk meer van me af. 
Ik spreek hierbij dan ook, een week voor de eerste bestuur bijeenkomst nieuwe stijl, de hoop uit dat we uit gaan niet van onze belangen in de vorming van dit bestuur maar de belangen van volk en vaderland. 

Nederland wederopbouwen is ‘a hell of a job’. 
Die dient te beginnen met het leggen van de eerste steen. 
Het zou het beste zijn om hiervoor een nieuwe steen te nemen. De oude stenen hebben hun glans en sterkte verloren helaas. Hoe meer nieuwe stenen des te solider het nieuwe Nederland gaat worden. Opgebouwd door mensen en voor mensen. Gesteund door een hele grote meerderheid hopelijk die weet niet meer als lijdend voorwerp aan de zijlijn te moeten staan. 

Daarom Artikel 50. 
Daarom uit de EU! NU!! 

14 september 2014 
Ton Walthaus. 
Borsele, Zeeland. 

Met dank aan hBC voor publicatie op dDS.