Nederlandse uitkeringstrekkers in Marokko zijn zielig

Te weinig geld

 

 

 

In het Samaritaanse dagblad Trouw stond vandaag een mooi artikel over onze Marokkaanse medelanders. Ex medelanders liever gezegd, want nu wonend in Marokko. Zij klagen over de plannen van minister Asscher om het zogeheten 'woonlandbeginsel' toe te passen op hun Nederlandse uitkeringen. Dat betekent dat de hoogte van de uitkeringen worden aangepast aan de geldende levensstandaard van het land waar de uitkering genoten wordt. Die is in Marokko een flink stuk lager dan in Nederland namelijk.

De minister wil dus de uitkeringen verlagen. Maar dat kan natuurlijk helemaal niet. Hoe durven die Hollandse kazen aan 'onze' uitkeringen te komen? Je zal toch maar 12.000 euro nodig hebben voor een hartoperatie of van 650 armzalige euro'tjes moeten rondkomen in Rabat, terwijl je aan de astmapillen zit. Of waren het reumapillen? Hoe dan ook, verlaging van die uitkeringen is natuurlijk volstrekt onacceptabel! Mensonwaardig zelfs.

Ik stel voor dat we de hele Marokkaanse gemeenschap die hier ooit voet aan wal heeft gezet een extra vakantie uitkering geven in de Ramadan maand, inclusief de neven, de nichten, de tantes, oma's, achterkleinkinderen. De hele rimram de volle mep. Wie denken die 'kazen' wel dat ze zijn?

*cynical mode off*