'Monckton of Arabia'

Vorige week vond in Las Vegas de 9de Internationale Conferentie inzake Klimaatverandering plaats, georganiseerd door het Heartland–instituut.

Een van de hoogtepunten van de conferentie was de uitreiking van de 'Lifetime Achievement Award' aan Fred Singer, de negentigjarige grondlegger van de internationale klimaatsceptische beweging en oprichter van het NIPCC (Non–Governmental International Panel on Climate Change), de kritische tegenhanger van het VN–klimaatpanel (IPCC).

Zie hier, derde video, vanaf 5.50.

Een ander hoogtepunt was de voordracht van Lord Christopher Monckton, voormalig adviseur van Margaret Thatcher, die zich sinds een aantal jaren op de klimaat'problematiek' heeft geworpen en een schier encyclopedische kennis op dat terrein heeft ontwikkeld. Als spreker en debater heeft Monckton een ijzersterke reputatie opgebouwd, hetgeen ook deze keer weer ruimschoots werd bevestigd.

Zie hier, derde video, vanaf 29.00.

Na een aantal grappen en grollen over diverse thema's vertelt Monckton over zijn gefantaseerde bezoek aan de 'Pet Theory Shop' van Pachauri – een vertelling à la de beroemde sketch met de dode papegaai (de 'Norwegian Blue') van Monty Python. Monckton stelt dat de theorie dood is, terwijl Pachauri volhoudt dat die slechts slaapt. Er is immers consensus!

Monckton: 'Aristotle said that an argument from consensus is a species of feeble–mindedness, known as a logical fallacy.'

Maar dat neemt niet weg dat het de moeite waard is om de beweerde consensus wat nader te onderzoeken, omdat vaak wordt beweerd dat klimaatsceptici de consensus ontkennen. Monckton doet dat aan de hand van de volgende zes vragen, die hij aan de zaal voorlegt.

Iedereen bleek het daarmee eens te zijn.

Opnieuw bleek iedereen het daarmee eens te zijn.

Ook daar bleek iedereen het mee eens te zijn.

Het wordt eentonig. Ook daar was iedereen het mee eens.

Wederom was iedereen het daarmee eens.

En ja hoor, daarover was opnieuw 100% overeenstemming.

Waarom dit experiment? Omdat klimaatsceptici ervan worden beschuldigd deze stellingen niet te onderschrijven. Conclusie: klimaatsceptici zijn geen 'global warming deniers'.

Daarna legde Monckton nog een aantal andere vragen aan de zaal voor. Hij toonde achtereenvolgens onder meer grafieken van de afwijking van de modelmatig geprojecteerde temperaturen en de werkelijke temperaturen (laten minder opwarming zien), de opwarmingspauze, zeespiegelstijging (gering), oppervlakte drijfijs wereldwijd (ongeveer stabiel gedurende de laatste tientallen jaren, hurricane activiteit (afnemend over de laatste jaren), methaanconcentratie (minder gestegen dan IPCC heeft geprojecteerd), enz. Hij vroeg of iemand deze informatie in de mainstream media (MSM) was tegengekomen. Slechts enkelen staken af en toe hun hand op.

Conclusie: de MSM onthouden hun lezers feitelijk informatie die strijdig is met wat Monckton de 'party line' noemde. Hij knoopte daaraan de conclusie vast dat een democratie niet kan werken indien de MSM welk feit dan ook, dat toevallig niet overeenstemt met de partijlijn, niet rapporteert.

Tot slot nog het relaas van een van de leukste schelmenstreken van Monckton. Tijdens de klimaatconferentie in Doha was het Monckton gelukt de zaal waar de plenaire vergadering werd gehouden, binnen te glippen. Hij had plaatsgenomen op de lege zetel van de vertegenwoordiger van Myanmar, die kennelijk nog elders bezig was. Aan het einde van de vergadering vroeg de voorzitter of er nog opmerkingen waren. Na enige aarzeling drukte Monckton op de rode sprekersknop voor hem. Hij maakte zich bekend als de vertegenwoordiger van een organisatie, die hij op dat moment had verzonnen: 'The Asian Coastal Co–Operation Initiative'. Monckton zei dat zijn organisatie bezorgd was over het proces, want er heeft de laatste 16 jaar geen enkele opwarming van de aarde plaatsgevonden en als dat al wèl het geval zou zijn geweest, is het goedkoper om er niets aan te doen en het gewoon te laten gebeuren en zich daaraan aan te passen. Kunnen we derhalve wat verse  wetenschappers inschakelen om daar nog eens naar te kijken om er voor te zorgen dat dit soort conferenties de goede kant op gaan?

Na deze interventie brak een pandemonium uit. Monckton vervolgde dat hij een staande ovatie had verwacht (maar niet heus) voor de mededeling dat de opwarming van de aarde reeds lang geleden was gestopt. Maar in plaats daarvan was er gesis en boe-geroep. Monckton werd aangehouden door de VN–politie. Zij namen hem zijn badge af en vertelden hem dat hij nooit meer aan VN–conferenties mocht deelnemen. Reactie van Monckton: 'Gentlemen, thanks heaven for that!'

Tot zover enkele fragmenten uit de voordracht van Monkcton. 

Aanbevolen voor klimatofielen van alle gezindten

Voor mijn eerdere DDS–bijdragen zie hier.

Otofoto van Christopher Mockton per parachute onderweg naar de klimaatconferentie van Durban.