Minister Bruins struikelde over wat lange tenen. Het Parool vroeg hem om een reactie naar aanleiding van de alternatieve troonrede, met als hoofdonderwerp depressieve jongeren. "Ik ben geen arts, maar misschien is wat minder op telefoons en tablets kijken een begin." Nou, daar vloeien de tranen weer hoor!
Want wat is er toch mis met minister Bruins dat hij dit zomaar zegt? Een gebrek aan kennis? Geen inlevingsvermogen? Of misschien stelt Twitterend Nederland zich wel ontzettend aan?
[embed]https://twitter.com/zjosdekker/status/1172454418706513920?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.telegraaf.nl%2Fnieuws%2F1666984145%2Fminister-bruins-krijgt-wind-van-voren-om-depressie-opmerking[/embed]
Ik denk het laatste. Nu moet ik ook wel toegeven dat minister Bruins (niet mijn favoriete minister) wel even de plank misslaat wanneer hij zegt dat zijn eigen kinderen "soms maar een kort moment depressief" zijn, "als ze een slecht cijfer halen bijvoorbeeld." Nee grapjurk, dat is geen depressie.
Maar toch stelt Twitterend Nederland zich flink aan. Minister Bruins stelt namelijk niet dat depressie op valt te lossen met wat minder naar telefoons en tablets staren maar zegt duidelijk dat het "een begin" kan zijn. En ja, geef hem eens ongelijk? Iemand die depressief is en de hele dag op social media kijkt, ziet niets anders dan gelukkige mensen met perfecte leventjes. Een vertekend beeld, ja, maar wel een ideaalbeeld dat een verlangen opwekt waar de depressieve persoon nooit aan zal kunnen voldoen. Met andere woorden: het minder op telefoons en tablets kijken zou inderdaad, als begin, kunnen bijdragen aan herstel.
En natuurlijk is er veel meer voor nodig, is het geen keuze om depressief te zijn en is het zeker geen gebrek aan wilskracht. Maar van alle dingen die zouden kunnen helpen, is jezelf niet langer aan onrealistische ideaalbeelden blootstellen gewoon een prima startpunt. En dat geldt ook voor het volgen van Twitteraars zoals Zjos Dekker, want daar word je ook alleen maar depressief van.