Het artikel richt zich specifiek op de tien grootste gemeenten. En wijst op de definitie van een 'verward persoon', omdat zo iemand veel te snel als 'psychotisch' wordt bestempeld. Ruim 15 procent komt opnieuw terug voor een gedwongen opname, deels omdat er meestal geen rechterlijk bevel voor langdurige opname wordt gevraagd. Draaideurbeleid dus.
Het gaat dan om toeristen met een drugspsychose, ouderen met dementie, suïcidale personen en de typische 'verwarde mannen' zoals we die van de media kennen.
En bij al die gevallen blijkt het dus in vier op de tien keer om een buitenlander te gaan. Sociaal isolement, trauma, depressie etc. kunnen allemaal redenen zijn voor waarom het bij die groep zo veel voorkomt. Zelfs de gelukszoekers kunnen hier mentaal flink achteruitgaan.
De vraag is alleen of deze situatie dan nog wel wenselijk, of zelfs menselijk, is. Mensen hierheen halen die bij ons eveneens zullen lijden? Hoe is dat humaan? De politie moet daardoor andere taken laten liggen. Het jaagt de hele maatschappij op enorme kosten. Het werkt stigmatiserend voor andere immigranten, die daardoor ook meer moeite zullen hebben om te integreren. Dus eigenlijk schiet niemand hier wat mee op!
De immigratie stoppen is in dat geval het beste voor iedereen. En een snellere gedwongen opname zou voor een flink aantal patiënten volgens mij ook het beste zijn, zolang dat gepaard gaat met daadwerkelijke hulp natuurlijk. Maar dit wordt toch echt te gek zo.