Aan de politiek is het de taak om de belangentegenstellingen van groepen en individuen tot hun recht te laten komen. Als het goed is doet men dit vanuit een rationeel handelen en is men gericht op consensus. Voor een aandachtig toeschouwer was het in de voorbije weken echter tenenkrommend om te moeten aanschouwen dat linkse populisten het politieke debat kaapten en platte emoties het verstand reduceerden tot nihil.
Het CDA werd voor de zoveelste keer gemangeld door de verkapte CU Tweede Kamerfractie: Kathleen Ferrier en Ad Koppejan. De christendemocraten sleepten zich wederom als electoraal aangeschoten wild naar een congres wat in het teken had moeten staan van inhoudelijke herbezinning en een overlevingsstrategie voor de nabije toekomst. Niets van dit alles. Opgezweept door de krokodillentranen van de twee dissidenten moet links zich kapot hebben gelachen over de zoveelste meltdown van de eens zo machtige volkspartij.
Volgens de laatste politieke peiling zouden de christendemocraten nu nog maar 11 zetels beerven en is de SP nu even groot als CDA en PvdA samen, pakweg 27 zetels. Dagkoersen echter. Constante factor van rust is nog altijd de VVD die zich met 32 zetels de grootste volkspartij van het land mag blijven noemen. Toch kunnen de liberalen niet gerust zijn op de voortgaande destructie van het CDA (met dank aan politieke fossielen als Ruud Lubbers en Dries van Agt).
Collega Tim Engelbart van DDS
schreef er gisteren al over: dat de rust in het CDA voornamelijk alleen af te dwingen is door het CDA zelf is evident, de rust in de coalitie is echter van geheel andere orde en voor de VVD van levensbelang. De ontwikkelingen binnen het CDA worden met argusogen gevolgd door de VVD. En terecht. Want wat als de juniorpartner binnen de coalitie uit pure ademnood besluit de stekker eruit te trekken? De schade zou voor Nederland en ook voor de VVD zelf niet te overzien zijn. Er is voor de VVD geen andere werkbare constructie mogelijk dan met het gehavende CDA. In barre economische tijden zowel in nationaal als in mondiaal opzicht is het het beste om puin te ruimen, met de politieke vrinden van het CDA. Zo ging dat in jaren 80 met het akkoord van Wassenaar, weliswaar in geheel andere omstandigheden dan nu, en zo gaat dat ook Zeker Nu dus!
De conservatieve vleugel binnen de VVD die wij vertegenwoordigen, die vleugel doet er goed aan om het CDA te koesteren en waar nodig te helpen. Bondgenoten in goede en slechte tijden. Links zou zich flierefluitend rijk rekenen met de val van dit kabinet. Men houdt die fluitjes maar lekker in de pocket. Opzouten! Goed weekend.
Bert Brouwer, Muiden is initiatiefnemer van http://HoudtDeVVDBijDeLes.wordpress.com