Megalomane eurofiel Timmermans weet van geen ophouden: wil 5 jaar langer door én verklaart plastic ook meteen de oorlog
De ambtstermijn van Frans Timmermans bij de Europese Commissie zit er bijna op, godzijdank. Nog een klein jaartje en dan mag hij van zijn goudgerande pensioen gaan genieten, en krijgen wij eindelijk rust. Althans, dat hoopten we.
Want net als het monster in de horrorfilm lijkt Timmermans niet te weten wanneer hij niet langer gewenst is. Hij speculeert inmiddels al een tijdje over een tweede termijn. Maar ja, als hij dat wil rechtvaardigen moet hij kunnen aantonen dat hij in zijn eerste termijn genoeg heeft bereikt. En op dat punt heeft hij een probleem, want wat heeft hij nou helemaal bereikt, op Polen pesten na?
Om zijn cv wat op te poetsen is Timmermans nu begonnen aan een heuse kruistocht tegen... wegwerpplastic. Ja echt: “Als we onze manier van produceren en gebruiken van plastic niet drastisch aanpassen, hebben we in 2050 meer plastic dan vissen in onze oceanen.” Om dat horrorscenario te voorkomen, stelt hij voor allerlei plastic producten te verbieden. Plastic bordjes, rietjes, bekertjes, ze gaan allemaal keihard verboden worden. Wattenstokjes, roerstaafjes, plastic verpakking van snoep en voedsel: in de EU van Timmermans wordt het allemaal keihard verboten.
Hallelujah we zijn gered! Of toch niet. Want in de praktijk gaat dit voorstel helemaal nergens over. Ja de plastic soep in onze oceanen is een serieus probleem. Maar die plastic soep bevindt zich tienduizenden kilometers van Europa vandaan, en bestaat voor vrijwel 100% uit plastic afkomstig uit landen buiten Europa. Europees plastic komt dus niet of nauwelijks in de oceanen terecht. Kortom, dit plan biedt geen oplossing voor een probleem dat we ook nog eens niet zelf hebben veroorzaakt.
Wat het wel doet, is consumenten op kosten jagen. Het klinkt namelijk wel leuk, plastic verpakking van voedsel in de ban doen. Maar dat plastic gebruiken we niet voor niets. Het is namelijk veel beter dan andere verpakkingsmaterialen in staat om voedsel voor langere perioden vers te houden. Schrap plastic en etenswaren zijn veel eerder bedorven. Zodat je dus vaker naar de supermarkt moet, en je maandelijkse rekening voor groente, fruit en brood makkelijk verdubbelt.
Het jaagt ons als consumenten niet alleen op kosten, het maakt ons leven ook nog eens minder veilig. Medische instrumenten moeten in steriele verpakking worden bewaard om besmettingsgevaar tegen te gaan. En laat nu net alleen plastic in staat zijn dat te garanderen. Het verbieden van deze producten en verpakkingen zal daarnaast onvermijdelijk voor banenverlies gaan zorgen en bedrijven op kosten jagen.
Als het nu allemaal echt nodig was, dan zou je nog kunnen overwegen of de baten tegen de kosten opwegen. Maar er zijn andere, veel betere dingen die we kunnen doen als het om plastic gaat. We kunnen om te beginnen serieus werk gaan maken van de aanpak van zwerfvuil. Bijvoorbeeld door het dumpen van plastic in de openbare ruimte strenger aan te pakken: hup knal boete, dan leer je vanzelf wel om het in de vuilnisbak te gooien. En we kunnen veel meer werk maken van recycling van plastic. Volgens de Finse collega van Timmermans, Katainen, benutten we momenteel maar 5 procent van het economisch potentieel van recyclebaar plastic. Daarmee lopen we jaarlijks bijna 100 miljard euro mis!
Om Timmermans te helpen aan een tweede termijn gaan we dus een wet invoeren die geen oplossing biedt voor een probleem dat we niet zelf hebben veroorzaakt, terwijl het werkelijke probleem dichter bij huis (zwerfvuil) niet wordt aangepakt. En dat niet aanpakken van het verkeerde probleem doen we dan op een manier die consumenten met extra kosten opzadelt, operaties minder veilig maakt en bedrijven op kosten jaagt. En dat allemaal voor nog eens vijf jaar van dit soort tweets over plastic flesjes in Commissievergaderingen. Nee dus. Inpakken en wegwezen die man.
