Doet u eens even mee met deze oefening: stelt u zich eens voor dat u een fietsenmaker bent. Een klant komt langs met zijn fiets omdat die een lekke band heeft.
Ziet u het voor zich? Goed, u zegt vervolgens: geen probleem, je kunt 'm morgen weer ophalen.
Tijdens het plakken van de band maakt u echter fout na fout. Op domme wijze (hoe weet ik ook niet, maar u doet het) vernielt u per ongeluk de ketting, het zadel en de wielspaken.
Vervolgens komt de klant terug. De band is inderdaad gefikst, maar voor de rest is de fiets er slechter aan toe dan ooit tevoren.
Oke, stelt u zich dit scenaio eens goed voor en stelt u zichzelf dan de vraag: 'Wat zou ik doen? Zou ik net doen alsof er niets aan de hand is of zou ik verantwoordelijkheid nemen voor mijn incompetente acties?' En, niet geheel onbelangrijk: wat zou er gebeuren als u zelf geen verantwoordelijkheid wilde nemen? Dan zou de politie natuurlijk ingeschakeld worden en zou u de schade alsnog moeten vergoeden - en terecht, natuurlijk.
Helaas werkt het in de medische wereld net iets anders.
Zie het drama met baby Jelmer: Het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) hebben op schokkende wijze gefaald in het onderzoek naar baby Jelmer en de operatie waarbij de zes weken oude jongen ernstig lichamelijk en geestelijk gehandicapt raakte. Dat concludeert de Nationale Ombudsman in een rapport dat donderdag is gepresenteerd.
Het Groningse universiteitsziekenhuis heeft volgens de Ombudsman 'kil, afstandelijk en zelfs berekenend' geopereerd. De Inspectie voor de Gezondheidszorg heeft zo ernstig gedisfunctioneerd in de zaak 'dat elke beschrijving getart wordt'. De ombudsman stelt dat hij dergelijk disfunctioneren nog nooit eerder is tegengekomen in zijn ervaring met de overheid.
Jelmer werd geopereerd omdat hij een darminfectie had. Na de operatie was hij ineens zowel lichamelijk als geestelijk gehandicapt. Zijn ouders wilden weten wat er gebeurd was; hoe had dit kunnen gebeuren? Het ziekenhuis weigerde antwoord te geven. Uiteindelijk werd het IGZ ingeschakeld, dat een rapport schreef waarin gesteld werd dat het ziekenhuis fout op fout had gestapeld. Dat rapport werd echter snel ingetrokken. Het IGZ kwam met een nieuw rapport op de proppen: er waren geen fouten gemaakt, alles was volgens plan gegaan.
Are you kidding me? Dit is de manier waarop de inspectie en ziekenhuizen zelf omgaan met dit soort wanprestaties? Is dat een grap?
In het Amerikaanse systeem kunnen artsen (en medische instellingen) keihard afgestraft worden als ze grote fouten maken. Denk aan hoge schadevergoedingen en aan artsen die hun beroep niet langer mogen beoefenen. Waarom doen we in Nederland niet precies hetzelfde? Dit soort wanpraktijken kunnen op geen enkele wijze geaccepteerd worden. Stel de betrokken partijen maar aansprakelijk.
En wat betreft de Inspectie moet er natuurlijk direct onderzocht worden wie er verantwoordelijk is voor dit alles; diegene (of diegenen) moet natuurlijk per direct worden ontslagen.
Het is te schandelijk voor woorden dat er uiteindelijk een ombudsman voor nodig is om deze praktijken bloot te leggen.