Medisch-ethicus Heleen Dupuis: 'Zo'n generieke lockdown walst alles plat... waarom moet een restaurant dicht?'

Dat zegt medisch-ethicus Heleen Dupuis vandaag in De Telegraaf. Want, vindt zij, ja, er is een nieuw coronavirus dat met name voor bepaalde kwetsbare groepen gevaarlijk kan zijn. Maar niet álles hoeft daarvoor te wijken. De ethiek behelst meer dan het in leven houden van mensen - zeker als die mensen in (meer dan) 90% van de gevallen op (hoge) leeftijd zijn en één of meerdere andere serieuze gezondheidsproblemen hebben.

Daarbij wil ze heel duidelijk maken dat het ook maar eens afgelopen moet zijn met die culturele angst voor de dood die ons land al jaren in de greep houdt. Daarin heeft ze natuurlijk helemaal gelijk. Ja, mensen gaan dood. Maar mensen gaan altijd dood. Het is niet de vraag of we doodgaan, maar wanneer en hoe. En of het langer in leven houden van bepaalde mensen niet een situatie veroorzaakt die onleefbaar is voor die mensen zelf én voor alle anderen.

Jaren geleden, in de Tweede Wereldoorlog, vochten verzetshelden tegen de nazi-bezetter. Dat deden ze omdat onze vrijheid in hun hoger een groter goed was dan hun eigen leven. Heel veel landen kennen zulke geschiedenissen, met onafhankelijkheidsstrijden en revoluties tegen dictatoriale heersers.

Het leven is ons veel waard. Het leven hoort ons veel waard te zijn. Maar het leeft hoort ons niet álles waard te zijn.

Goed en belangrijk dat De Telegraaf dit interview publiceert - natuurlijk is het weer het werk van dé sterverslaggever daar, Wierd Duk. Want het kan zo niet langer doorgaan. De staat offert het levensgeluk van iedereen op in een achterlijke poging iedereen in leven te houden - hoe oud ze ook zijn, en aan welke comorbiditeiten ze ook lijden.