Media staan op hun kop: een Palestijn wint een zangwedstrijd!

Zoals bijna ieder ander met televisie begiftigd landsdeel op aarde, hebben ook de Palestijnse gebieden hun eigen Idols-competitie.

Een hele eigen Idols-show? Jawel hoor! Spectaculair! Of eigenlijk helemaal niet. Deze talentenjachten waren in 2003 wellicht opzienbarend toen de eerste seizoenen wereldwijd debuteerden en goedbekeken werden, maar tien jaar later is de Idols-formule eerder oubollig dan vernieuwend, en eerder eentonig dan spetterend. Winnaars van de verschillende nationale edities van de zangcompetitie trekken al jarenlang geen grote krantenkoppen meer. De wereld is, terecht, een beetje uitgekeken op alle Idols en X-Factors.

Toch meenden allerlei Nederlandse nieuwsorganisaties vandaag heel veel aandacht te moeten besteden aan de tigste editie van 'Arab Idol'. De reden? Uiteraard: een Palestijn heeft de show gewonnen. En dan ineens is het plotseling wél nieuws. Deze Palestijn, Assaf, is namelijk een prachtige kapstok om allerlei anti-Israëlische sentimenten aan op te hangen.

Zie bijvoorbeeld het NRC:

Oh ja, bang voor een zangertje, Israël? Vast wel hoor.. Als het NRC iemand had geïnterviewd die écht iets wist van Israëlische politiek, hadden ze geweten dat dit een ongefundeerde en onzinnige mening was. Het eigenlijk niet waard om op te schrijven. Israël is niet onder de indruk van iemand die leuk kan zingen.

Bij Joop.nl borduren ze vervolgens verder op de links mythe dat de Gazastrook een "openluchtgevangenis" zou zijn:

Beste Joop: iedereen kan vanuit de Gazastrook vrijelijk Israël in en uit reizen. Daar heb je geen diplomatieke status voor nodig. Nee, je wordt niet doorgelaten als je een terrorist bent, en ook niet als je wapens bij je hebt.. maar dat lijkt me dan weer niet meer dan normaal.

Het Vlaamse De Morgen was minder subtiel en noemde in een bijzin Israël ook maar gelijk een bezetter:

Tuurlijk, joh. Een deel van je eigen hoofdstad niet alleen "bezet", maar ook nog eens "geannexeerd".

Maar de prijs voor grootste propagandist van de Palestijnen gaat naar de moeder aller staatsomroepen: de NOS. Zij schreven niet één, niet twee, niet drie niet vier, maar vijf onderwerpen over de winst van 'de Raket' (wat Assafs bijnaam is ). Bescheidenheid is er tegenwoordig niet meer bij: plemp die site maar gewoon tot de nok toe vol met blije Palestina-berichten! Lekker wat geneuzel over zangwedstrijden, en hopelijk vergeet de wereld dan dat de Gazastrook één van 's werelds bloeddorstigste terroristische groeperingen huisvest.

Morgen zal het, uiteraard, weer business as usual zijn in Israël en de Palestijnse gebieden. De wereld heeft dan misschien "een andere kant van de Palestijnen" gezien, zoals hoopvolle Assaf-fans in diverse van bovenstaande artikelen vertellen, maar een oplossing voor het Midden-Oostenconflict komt er natuurlijk geen stap dichterbij mee. Het zal raketten blijven regenen op Israël, en Hamas zal weigeren op vreedzame wijze een tweestatenoplossing na te jagen.