De Koerdische marxistisch-leninisten van de PKK hebben wéér een aanslag gepleegd in Turkije. Dit keer pleegde een Koerdische terrorist toe in de stad Kayseri. Tenminste 13 mensen kwam om het leven, 55 mensen raakten gewond. De Koerdische moordenaar die de aanslag
uitvoerde deed dat met behulp van een autobom, aldus minister van Binnenlandse Zaken Süleyman Soylu. De minister liet ook weten dat 12 van de gewonden in kritische toestand op de intensive care-afdeling liggen van het lokale ziekenhuis. Het is dus zeer wel mogelijk dat het dodental verder oploopt.
Zoals ik het begrijp waren de soldaten vrij op het moment dat ze aangevallen werden. Daarnaast zou het niet om professionele soldaten gaan, maar om jonge soldaten die in het leger dienen in verband met de dienstplicht. Die arme drommels hadden dus geen keuze. Maar ja, dat maakte de slachters van de PKK helemaal niets uit. Zij willen hun Marxistisch-Leninistische staat oprichten, en als ze daarvoor arme dienstplichtigen moeten vermoorden doen ze dat met plezier.
Misbaksels.
In Nederland hebben we het vaak vooral over ISIS en andere radicaal-Islamitische terreurgroepen, maar we moeten vooral niet vergeten dat extreem-linkse terroristische organisaties en regimes de afgelopen eeuw ook bijzonder veel slachtoffers gemaakt hebben. Denk maar aan de milities van Fidel Castro en Ché Guevara die 'gevangenen' puur voor de lol doodschoten. Of aan de Vietcong. Of aan Mao Zedong, de rode slachter van China. Of aan het Noord-Korea van Kim Il-Sung, Kim Jong-Il, en nu Kim Jong-Un. Of aan Jozef Stalin, de grootste massamoordenaar in de geschiedenis van Rusland (wat toch wel wat wil zeggen, Russen hebben namelijk nogal wat tirannen gehad).
Oh, en dan was er ook nog de
Rote Armee Fraktion of Rode Legerfractie. Ook die groep werd gevormd door een stel radicaal-communistische massaslachters. Zo'n RAF is slecht, maar was duizendmaal minder erg dan de PKK. De RAF vermoordde
in totaal iets meer dan 30 mensen. De PKK doet dat regelmatig
bij één enkele aanslag.
Nu moet je je voorstellen dat je als Turkse ouder een zoon hebt. Die zoon moet het leger in. Hij dient een tijdje waarna zijn 'echte leven' moet beginnen. Helaas komt het er niet van. Tijdens zijn verplichte dienst wordt hij namelijk opgeblazen door een knettergekke Marxistische terrorist.
Dat is wat er vandaag in Turkije is gebeurd. En dan hebben we het niet over één zoon, maar over dertien zonen en mogelijk meer. Het is weinig verrassend dat het hele Turks volk onzettend meeleeft met de slachtoffers en hun nabestaanden; het had immers ook hun zoon, hun broer, of hun buurjongen kunnen zijn.