Woensdag kruiste de Tweede Kamer de degens over de terugkeer van Syrische vluchtelingen naar hun thuisland. Terwijl bijna de hele Kamer van mening was dat daar de tijd nog niet rijp voor was, nam FVD-voorman Thierry Baudet een radicaal ander standpunt in: het is tijd voor deze migranten om te vertrekken.
Het was heerlijk om te zien tijdens het Kamerdebat afgelopen woensdag over het terugsturen van asielzoekers naar Syrië: Thierry Baudet stond achter het spreekgestoelte, legde uit dat Syriërs best terug kunnen, en werd vervolgens steeds weer aangevallen door allemaal zogenaamd geschokte leden van het partijkartel. Maar Baudet bleef fier overeind staan. Ja, ze kunnen terug. Nee, Assad is geen lieverdje, maar dat is niemand in het Midden-Oosten. En een vluchtelingenstatus is bedoeld voor een tijdelijke situatie, en mag niet misbruikt worden om stiekem massa-immigratie op te leggen aan de eigen bevolking. Hulde!
Baudet was nog maar een paar minuten bezig met zijn inbreng toen de interruptie geplaatst werd. Het was mevrouw Kuik van het CDA. Deze dame vond het verschrikkelijk, vreselijk, echt niet kunnen! dat Baudet gezegd had dat het in grote delen van Syrië rustig is, en asielzoekers terug kunnen als ze uit de steden/dorpen komen, en verder geen specifieke reden hebben waarom Bashar al-Assad hén in het vizier zou nemen.
Hoe durfde de FVD'er! Weet hij dan niet dat ambtelijk bestuursapparaat daar heel anders over denkt? Oké, ja, in Denemarken begrijpen ze dat Syriërs best terug kunnen, maar dat is ánders!
Nou, zei Baudet, daar denkt hij dus even heel anders over. “Een heel groot deel” van de vluchtelingen, zei hij, “is gevlucht vanwege bombardementen, heeft geen enkele politieke betrokkenheid. En een deel is gedeserteerd.” Wat dat laatste betreft, desertie is natuurlijk een strafbaar feit. Maar: dat is af te kopen in Syrië voor $8.000. Wat Baudet betreft vergoed Nederland dat gewoon voor die “vluchtelingen” die gedeserteerd zijn, zodat ze daarna veilig terug kunnen. En trouwens, zei de FVD-leider, Nederland moet gewoon “aan tafel” met Assad om oplossingen te bedenken voor mensen. Best rationeel allemaal. Maar blijkbaar was het CDA daar nog nooit opgekomen.
Kuiks interruptie was nog maar het begin van het salvo op Baudet. Tunahan Kuzu van Denk kwam ook boos langs. Want, riep hij, wat Baudet zei zou vreselijk zijn. Assad is een brute dictator! Hij mishandelt zijn eigen burgers! Hij onderdrukt mensen! Hij is “een wrede dictator die gifgas gebruikt tegen zijn eigen bevolking!” En de afgelopen jaren zouden misschien wel 2.000 Syriërs na terugkeer opgepakt zijn door de Syrische autoriteiten waarna ze gemarteld werden. Is dat dan wat Baudet wil!?
Baudet was ook daar niet van onder de indruk. Nee, “ik ben een tegenstander van marteling, als dat is wat de heer Kuzu wil bevragen,” antwoordde hij droogjes.
Daarna ging Kuzu verder dat al die mensen als ze terugkeren vreselijk mishandeld gaan worden, “maar dat is helemaal niet het geval,” zei Baudet terecht. “Het is helemaal niet zo dat die 80.000 Syriërs die naar Nederland gekomen zijn politieke activisten zijn die gewapenderhand de strijd hebben gevoerd tegen Assad.” En als dat wel zo zou zijn, trouwens, moet je je afvragen of dat soort “gewapende strijders” tegenwoordig in Nederland leven.
“Er zijn allemaal redenen,” ging Baudet verder, “waarom mensen gevlucht zijn.” Maar veruit de belangrijkste reden is gewoon dat het daar oorlog was, en dat mensen zich dus niet veilig voelden; niet omdat ze tegen of voor deze of gene partij waren.
En zo ging het ongeveer dertig minuten door. Steeds weer kwamen er quasi-principiële Kamerleden langs die Baudet ervan beschuldigden arme Syrische burgers voor de wolven te willen gooien. En steeds weer bleef Baudet heel rustig uitleggen hoe de situatie in Syrië werkelijk is, en wat het Nederlandse (terugkeer)beleid zou moeten zijn.
Het was fantastisch om te zien; Baudet in optima forma.