Lege schappen in Bonaire door exportban Venezuela

Elke dag staan de Nederlandse media vol met klaagverhalen over de door de EU ingestelde fruit- en groenteboycot van Rusland. Hierdoor zitten de Nederlandse groente- en fruitkwekers met een overschot - inderdaad een vervelend probleem. Wat je echter nergens leest, is dat er ook een Nederlandse gemeente is waar een acuut gebrek aan groenten en fruit heerst. De bewoners van de Nederlandse gemeente Bonaire hebben momenteel namelijk zwaar te lijden onder een boycotmaatregel van Venezuela.

Afgelopen zomer was er een diplomatiek incident tussen Venezuela en Nederland over een militair-diplomaat El Pollo, die op dat moment op Aruba verbleef. Hij werd op verzoek van de VS gevangen genomen, waarop de president van Venezuela Maduro dreigde met een totale commerciële, energiegerelateerde, economische en diplomatieke boycot van de Nederlandse eilanden. Minister Timmermans liet El Pollo alsnog vrij, maar kon niet voorkomen dat Maduro toch een mini-boycot instelde: fruit, groente en vis mochten voortaan niet meer geëxporteerd worden naar de Antillen. Maduro verkocht het besluit als een "algemene maatregel" bedoeld om het lot van de eigen bevolking te bevorderen: "Venezuela subsidieert voedsel voor haar eigen bevolking en niet om er exportwinsten ermee te maken." Het effect was echter wel degelijk dat van een exportverbod naar de Nederlandse eilanden.

Direct gevolg is dat de fruit- en groenteschappen bij supermarktwinkels op Bonaire en Curacao vanaf begin september zo goed als leeg zijn. Op het hele eiland zijn geen tomaten meer te vinden. Vandaag maakte ik een eilandtoer langs de lokale 'bariosupers' (wijksupermarkten) waar traditioneel de armste mensen tot dan aan toe fruit en groente konden kopen. Op de foto’s ziet u het effect van de Venezolaanse exportban:

De enige winkel die nog wel groente en fruit verkoopt is de voor de doorsnee Bonaireaan onbetaalbare Albert Heyn-Van der Tweel. Terwijl deze winkel zonder twijfel ook profiteert van de lage groente-fruitprijzen in Nederland, schroeft men hier toch door het acute gebrek de prijzen omhoog: 20$ voor een kilo kersen bijvoorbeeld. Zulke prijzen zijn onbetaalbaar voor mensen die volgens het CBS gemiddeld 1100 euro per maand verdienen. Bijkomend probleem is dat hierdoor een beeld van apartheid ontstaat. De blanke goedverdienende Nederlanders kunnen zich fruit en groente veroorloven terwijl de niet-blanke Nederlanders dat veelal niet meer kunnen. Een toch al (letterlijk) ongezonde situatie wordt hierdoor ronduit explosief. Voedselrellen zijn in zo’n situatie niet uit te sluiten.

Waarom is het niet mogelijk dat de Nederlandse overheid het huidige fruit-en groente overschot in Nederland overvliegt naar Bonaire? Waarom moeten in Nederland partijen fruit en groente worden doorgedraaid terwijl hier veel kinderen geen fruit meer zien? En waarom neemt Nederlands grootste grootgrutter niet een prijsverlagende maatregel, nu hij zelf profiteert van de lagere inkoopprijzen in Nederland in plaats van hier tegen woekerprijzen fruit en groente aan te bieden, waarbij zelfs rot fruit verkocht wordt (hieronder een foto van de prijslijst bij supermarkt Van der Tweel en een foto van het rotte fruit dat er wordt verkocht).

Bij deze roep ik het Nederlandse agrarisch bedrijfsleven, het Nederlandse kabinet en de Nederlandse bevolking op: help je landgenoten, deel je goedkope fruit-groente met je landgenoten in de Caribbean!