Veel artiesten in het binnenland van de Verenigde Staten en in het buitenland hebben gereageerd op het besluit van Donald Trump om geen transgenders toe te laten bij het Amerikaanse leger. Zo. Veel. Hysterie. Het is ongelooflijk, maar helaas (zoals zo veel dingen in het Nederlandse politieke discours) toch waar. Zo is Lady Gaga er ook niet ziek van om wat modder te gooien.
Niet specifiek om haar hoor, maar waar halen die artiesten toch allemaal het lef vandaan om ongevraagd hun mening te geven over grote politieke onderwerpen? Actie voeren, mensen lastig vallen met politieke meningen, niemand zit daar op te wachten. Je hebt de rol van bard, minstreel, nar, vermaak toch gewoon en laat de rest aan anderen over.
Dit is een typisch gevalletje van narcistisch politieke deliberatie. Het leidt nergens naartoe, want de rest napraten of holle retoriek gebruiken doe je als artiest maar lekker in 'popnummertjes'. Het heeft totaal geen functie in het politiek debat. Veel te veel mensen hebben al het idee dat ze ongevraagd overal hun mening over kunnen geven zonder zich af te vragen wat de inhoudelijke implicaties zijn.
We kennen allemaal artiesten die in praatprogramma's hun mening geven over allemaal onderwerpen waar ze zich helemaal niet mee bezighouden het grootste deel van hun tijd. Laat het daar dan lekker bij zitten, want anders wordt het politieke discours gewoon verziekt. Maar we leven in Nederland, autoriteit heeft geen plaats meer, verschillen in kennis en intelligentie worden weggegooid en de poppetjes worden uit de kast getrokken om het debat te beïnvloeden door A- en B-sterren.
Gelukkig hebben we meerdere malen gezien dat de bemoeienis van sterren en artiesten juist helemaal niet helpt, dus hopelijk blijft dat ook zo.