De bezuinigingen voor de cultuursector hebben een hoop herrie opgeleverd. Ondertussen
blijkt uit peilingen van Maurice de Hond dat zes op de tien Nederlanders achter de bezuinigingen staat. En evenveel Nederlanders vinden dat de overheid hier in het verleden te veel geld aan heeft uitgegeven.
Nu kan de steun voor de bezuinigingen voortkomen uit
rancune tegen de 'linkse elite' of uit de overtuiging dat
minder subsidie tot betere kunst leidt. We zouden ook kunnen denken, dat deze steun voor de bezuinigingen duidelijk maakt dat we kunst gewoonweg niet zo belangrijk vinden. In tijden van bezuinigingen heeft kunst voor de gewone Nederlander geen hoge prioriteit en lijkt al snel verspilling van de belastingcenten.
Het grootste doemscenario is
volgens sommigen dat kunst weer iets voor de elite wordt. Een verontwaardigde Els Swaab, onlangs
opgestapt als voorzitter van de Raad voor Cultuur, zei gisteren in de Volkskrant:
'Tientallen jaren waren kunst en cultuur een algemeen belang, net als de wetenschap, het onderwijs, het openbaar vervoer. Nu is kunst plotseling iets voor een kleine groep. Maar al die scholieren, studenten en gewone mensen die bij Mug met de Gouden Tand zitten, of Orkater, of het Nederlands Philharmonisch, horen niet tot de elite. Die zit bij het Concertgebouworkest en de Nederlandse Opera. Maar die houdt Zijlstra buiten schot. De staatssecretaris maakt van kunst juist weer iets elitairs.'
Als dit al het geval zou zijn, dan blijft de vraag hoe erg dat nou eigenlijk is. Is het niet prachtig wanneer kunst weer iets elitairs wordt? Het hoge en verhevene zou immers bij uitstek een kenmerk van de elite moeten zijn. Henk en Ingrid hebben kennelijk
toch een stuk minder behoefte aan musea en opera's:
Uit de peiling komt verder naar voren dat bijna driekwart (73 procent) van de D66-kiezers het afgelopen jaar naar een museum is geweest en ruim een kwart van de PVV-aanhangers. Van de hele bevolking is 48 procent naar een museum gegaan. Een opera werd door slechts acht procent bezocht.
Op die manier kan kunst weer deel uitmaken van het vormideaal waar het gewone volk zich aan kan optrekken. Als het dat wil. En als het dat niet wil, hoeft het er in ieder geval niet (of: minder) voor te betalen.
