Terbeschikkingstelling van de staat was eens het wondermiddel dat de softe Nederlandse rechtspraak nog van enige slagkracht moest voorzien. Via de achterdeur konden we de gevaarlijke gekken achter slot en grendel houden. Gek genoeg? Dan kom je nooit meer vrij. Prachtig! En in theorie is het ook een mooi systeem. De basisstraffen zijn laag, maar een echte gek, die moordt of verkracht omdat zijn bovenkamer niet functioneert, valt prachtig in dit vangnet: eerst een paar jaar brommen, dan naar het bewaakte gekkenhuis. Net zolang tot je geestelijk weer in orde bent en niet meer wil moorden of verkrachten. Mooi toch?
De werkelijkheid bleek toch iets anders. TBS werkt niet meer, in zover het ooit gewerkt heeft. Het laatste voorbeeld van het falen van het vangnet is het nieuws,
vandaag, dat het OM haar TBS-eis tegen Benno L laat vallen. Er is namelijk geen kans op herhaling. Geen. Helemaal nul kans. Een man die jaren lang geestelijk gehandicapte kindjes misbruikte is op wonderbaarlijke wijze in twee jaar gevangenschap compleet genezen. Het is een wonder!!! Of Volkert van der Graaf. Een man wier bovenkamer hem toesprak dat het wel een goed idee was om Pim Fortuyn dood te schieten. Niet omdat hij bang was dat Fortuyn de maatschappelijke verhoudingen tussen autochtone en allochtone bevolking op het spits zou drijven, maar omdat hij de nertsenfokkerij niet wilde verbieden. Geen enkel berouw toonde de beste man. TBS? Nee, niet nodig. Dus komt hij binnenkort vrij.
En dan hebben we natuurlijk nog de niet aflatende stroom TBS-ers die over het hek van de instelling springt, of gewoon wegloopt tijdens hun verlof. En helaas, niet zelden bewijzen zij de noodzaak van hun opsluiting door linea recta een slachtoffer uit te zoeken en hun crime of choice te herhalen. Moord, verkrachting, mishandeling, wat dan ook (wat overigens te raden geeft of die behandeling in de TBS kliniek uberhaupt wel zin heeft, maar goed).
Misschien nog wel het meest schandelijke falen van het vangnet is de zaak tegen de friese babymoordenaar Sietske H. Mevrouw weigerde simpelweg mee te werken aan een psychologisch onderzoek. Tja, als we niet kunnen vaststellen dat je gek bent, dan mogen we je ook niet opsluiten, is de gedachte. Dus krijgt ze twaalf jaar en staat ze binnen tien jaar weer op straat. Het is maar te hopen dat dit voorbeeld niet wordt opgevolgd.
Ik denk dat het inmiddels wel bewezen is: TBS werkt niet. Het was een leuk experiment, we hebben gelachen, maar stop er nu maar mee. Laten we eindelijk eens overgaan op langer straffen. Dan doen we die heropvoedingcursussen wel achter de tralies.