Krankzinnig: slap OM eist slechts vier jaartjes tegen babymoordende jihadronselaar
Baby's omleggen terwijl je ook nog eens mensen klaarstoomt voor de gewapende jihad? Meer dan vier jaar straf is dat niet waard, aldus ons Openbaar Ministerie.
Het lijkt een grap - een heel smerige dan - maar dat is het niet. Het Nederlandse OM heeft vandaag in de zwaarbewaakte rechtszaal te Schiphol vier luttele jaartjes geëist tegen de extremistische Rudolph H. Niet eens voor zijn jihad-praktijken, maar om het doden van zijn eigen dochter. Ja, je leest het goed.
Om bij het begin te beginnen: de Nederlandse haatbaard beroofde zijn vier maanden oude dochtertje in 2012 van het leven door haar dood te schudden. Het is een bizar verhaal waar nog steeds vanalles niet duidelijk aan is, bijvoorbeeld doordat hij het lef had te beweren dat zijn zoontje van anderhalf haar eigenlijk had gedood. Dat zo'n jochie van die leeftijd dat niet eens kán en dat forensisch onderzoek aantoonde dat het meisje met de kracht van een volwassen man was gedood, overtuigt H. niet: hij blijft bij zijn vage verhaal. Wat voor motieven hij in hemelsnaam gehad kan hebben voor zijn gruweldaad is iedereen een raadsel: wat wél duidelijk is, is dat meneer er zeer gevaarlijke ideeën op nahoudt.
Deze extremist heeft de rechtbank namelijk niet enkel bij deze zaak van binnen mogen bewonderen, maar ook bij zijn aandeel aan de jihad. Hij bekeerde zich enkele jaren geleden tot de Islam, en begon toen met het plaatsen van berichten die door ieder weldenkend mensen als 'jihadronselen' bestempeld zouden worden. Doordat hij het echter altijd slim wist te verwoorden - en natuurlijk door het gebrek aan lef bij onze justitie - lukte het niet om hem ook daadwerkelijk ervoor veroordeeld te krijgen. Dit soort uitspraken deed hij bijvoorbeeld tijdens die zaak:
Hoewel H. betrokken was bij allerlei initiatieven, liet hij weten over sommige kernbegrippen in zijn geloof niet echt een mening te hebben. Zo vindt H. dat president Bashar al-Assad van Syrië moet vertrekken, maar kan hij niet zeggen of de strijd tegen hem een gerechtvaardigde gewapende jihad is.
Ook heeft H. naar eigen zeggen geen voorkeur voor een van de radicale strijdgroepen in Syrië, zoals IS of het rivaliserende al-Nusra, hoewel hij het algemene streven naar de invoering van de sharia wel zegt te steunen.
Dat laat natuurlijk al zien hoe ernstig hij de kernwaarden van de Nederlandse samenleving niet snapt, maar helaas is er toen niets tegen gedaan. Ook deze keer zal deze gek - er dus héél makkelijk vanaf komen, als de rechter hem überhaupt al wat oplegt. Misdaad loont misschien niet, maar de jihad wel, zo schijnt tegenwoordig.
