Koude vrede met Egypte zal nog wat kouder worden

De vrede tussen Israël en Egypte was in het begin een hartverwarmende vrede, maar na de dood van Anwar Sadat en met het aantreden van Hosni Mubarak veranderde die warmte in hoog tempo in een ijskast. Het staats-antisemitisme tierde welig onder Mubarak. Vooral als er onlusten waren tussen Israëliërs en Palestijnen koos Egypte automatisch de kant van de Palestijnen en waren kreten als "onze broeders" en "het Palestijnse broedervolk" niet van de lucht. Als de rust weer was weergekeerd liet de Egyptische bevolking de Palestijnen vallen, maar bleven de Joden in Israël haten. Deze houding van de Egytische bevolking zal doorklinken bij de nieuwe Egyptische minister van Buitenlandse Zaken Nabil Elarby.

Deze beroepsdiplomaat was betrokken bij het Camp David-akoord, dus hij zal zich aan de akkoorden houden, maar met enige tegenzin. Het is bekend dat hij tegen delen van het Akkoord is en hij wil stappen tegen Israël wanneer Israël excessief in "de gebieden" bezig is. Wat excessief inhoudt wordt niet vermeld, maar normaal gesproken houdt dat in dat Israël alleen mag incasseren en niet uitdelen.

Lees verder