Klimaatactivisten, stop eens met gewone burgers intimideren!

Wij, gewone mensen en bedrijven, zijn niet het gevaar waartegen de maatschappij beschermd moet worden. Wij mensen zijn ook gewoon onderdeel van de natuur, waarin wij de rol van omnivoor en hogere soort hebben toebedeeld gekregen en álles wat wij doen ook een keerzijde heeft. Een rol die wij over het algemeen prima vervullen, gezien de natuurlijke bio- en habitatdiversiteit die de wereld herbergt en de vele soorten die in stand blijven en er bij komen, ook al zijn er verliezers.

“Jíj bent ons opgevallen.” Zo begonnen de gesprekken met ons, hardwerkende mensen en bedrijven, actief als mens, (groot)ouder, milieufunctionaris, ondernemer, leraar, wetenschapper… Daarna kwam de vraag of we de ondergang van de aarde door de slechte mensheid wilden voorkomen. Of we een relatie wilden opbouwen om op regelmatige basis kinderen existentiële angst aan te praten. “Dat kan bijvoorbeeld thuis, op school of onderweg. Dan zeggen we dat we oud-collega’s zijn.” We mochten met niemand over het bezoek praten.

Een van ons werd lastig gevallen op zijn werk en onderweg aangesproken. Een ander kreeg anonieme bedreigingen via social media en werd in zijn voortuin verrast met een bezoekje van twee klimaatactivisten. Waarom hij nog geen gehoor had gegeven aan de social media berichten. En bij weer een ander stonden enkele klimaatactivisten opeens incognito voor de deur. Ze vertelden dat ze voor een goed doel werkten, op een afdeling waar vólledige consensus heerst over klimaatverandering en dus waarheidsverkondigers: zij ‘goed’, de rest ‘fout’. Niet mis te verstaan lieten zij op demoniserende wijze weten dat deskundige milieu- en klimaatprofessionals die vragen stellen crimineel zijn. Deze afdeling, klimaatexperts, onderhoudt nauwe banden met andere ‘klimaatvriendelijke’ organisaties.

Deze onverwachtse benaderingen zijn intimiderend en ongelijkwaardig: de ‘klimaatactivisten’ weigerden hun echte identiteit prijs te geven en gebruikten nep-legitimatie. Tegelijkertijd lieten ze duidelijk merken dat ze veel over ons wisten. Zo beschreven ze foto’s van onze social media-accounts en wensten ze ons “veel plezier morgen” bij een bijeenkomst dat in het gesprek niet ter sprake was gekomen.

Zulke bezoeken van klimaatactivisten grijpen ook op persoonlijk vlak in: wildvreemden infiltreren ongezien in onze levens en huizen, scannen je woonomgeving en laten je heel expliciet weten dat ze je kind strak in de gaten houden, zullen bespotten en verstoten als hij de klimaatreligie niet aanhangt die ondertussen ook op scholen wordt gepredikt en zo je kind berooft van alle jeugdige onschuld. Dat onze kinderen wordt wijsgemaakt dat wij als werkenden de natuurlijke kraamkamers, waarvan wij afhankelijk zijn om ons brood te verdienen, vernietigen. In alle gesprekken werden we stilzwijgend bedreigd: we weten wie je bent. Niet meewerken kan consequenties hebben.

Maar tussen ons mensen staan zorg voor elkaar en solidariteit hoog in het vaandel. We bespreken deze intimiderende ervaringen en vinden steun bij elkaar. Dit is ons gezamenlijk en publieke antwoord aan de activisten die het klimaatfundamentalisme verkondigen.

We vinden dit handelen van jullie buitengewoon ongepast. Wij mensen en bedrijven zetten ons in voor een wereld waarin iedereen het gevoel heeft veilig te kunnen leven, nu en in de toekomst en brengen nooit mensen in gevaar. We hechten aan transparantie en openheid; noodzakelijke ingrediënten om als samenleving de steeds extremere polarisatie die aangewakkerd wordt door onder andere deze activisten nog enigszins binnen de perken te houden. We zijn soms burgerlijk ongehoorzaam, niet meer dan anderen.

Wij zetten ons in voor een rechtvaardige wereld. Wij willen een eerlijk verhaal over olie en gas, dat naast nadelen, ook een betrouwbare betaalbare energiedichte energiebron is die ons welvaart, een schoner milieu en betere gezondheid bracht. We eisen dat haatzaaiende fundamentalisten stoppen met ons samenlevingsklimaat en mensbeeld kapot maken, het kweken van onderlinge intolerantie en daarmee ondermijnen van alle sociale lijm. De overheid heeft de opdracht om deze vormen van onveiligheid te voorkomen in een maatschappij waarin zij nu gewoon hun gang kunnen gaan met polariseren en angst zaaien. Maar dat brengt de overheid in een lastig parket. Want welke kant moeten ze kiezen als onderaan de streep de gewone mens juist dagelijks de wereld mooier maakt en fundamentalisten problemen daarentegen in stand houden: armoede, honger, ziekte, milieuproblemen, mensenrechtenschendingen? Waarom slagen goede doelen er niet in om deze problemen waarvoor zij al minstens een halve eeuw geld inzamelen en dat hun core business is, uit de wereld te helpen? In welke bodemloze put verdwijnt dat geld, waarvoor wij ongevraagd belastinggeld afdragen?

Zolang onze overheid deze verwoestende vorm van klimaatfundamentalisme als partner blijft zien, hen laat infiltreren in overheidsorganisaties, misbruik van rechtspraak duldt die elke menselijke keuze lastig maakt, leugens over meer subsidies aan fossiel tolereert, zolang de overheid energie-efficiënte betrouwbare betaalbare en tot nu toe meest schone technologieën die voldoen aan de best beschikbare technieken massaal voortijdig door windmolens en zonnepanelen vervangt met een veel lagere energiedichtheid, lagere betrouwbaarheid, kortere levensduur en dus meer CO2-uitstoot en olie en gas door biomassa, voedt die overheid deze ‘samenlevingsklimaat’crisis. Dus tegen wie moet de overheid de maatschappij beschermen? Tegen gewone mensen die stap voor stap elke dag hun best doen om de wereld nog mooier te maken voor iedereen? Of toch tegen de partijen die - nu het nog kan - zo veel mogelijk geld willen binnenharken met het verkondigen van de klimaat- en biodiversiteitsreligie?

Een ding is zeker: als we de ‘samenlevingsklimaat’crisis niet weten te beteugelen, als we falen, dan raakt onze maatschappij zodanig ontregeld dat er geen overheid tegenop kan boksen.

Wij, gewone mensen en bedrijven, brengen geen mensen in gevaar, zijn transparant en open. Wij roepen de overheid op om deze fundamentalisten een halt toe te roepen met hun intimiderende benadering van ons en onze kinderen die het beste voor hebben met de wereld en onze leefomgeving. Als de fundamentalisten met ons willen praten, nodig ons dan uit voor een publiek gesprek, zonder dogma’s en angstscenario’s. Wij hebben ook wel wat vragen voor u. U weet ons te vinden.