Kletskoek van 'klimaatsceptici' populairst in Nederland

Geen categorie15 mei 2014, 16:30

Boek 'De Twijfelbrigade' legt bloot hoe media verzinsels serveren als serieuze kritiek. Aldus Joop, het met gemeenschapsgeld gefinancierde linkse propagandablog van de VARA.

Op Joop werd onlangs aandacht geschonken aan het boek 'De Twijfelbrigade' van Jan Paul van Soest, dat ik eerder besprak.

Joop (VARA) zou Joop niet zijn als ze deze gelegenheid niet zouden hebben aangegrepen om weer eens flink uit te halen tegen die politiek incorrecte klimaatsceptici en deze in een kwaad daglicht te stellen.

Joop:

Nederlandse media misleiden de bevolking als het gaat om klimaatverandering. Ze geven veel te veel ruimte aan zogeheten 'klimaatsceptici' die aantoonbaar onzin verkopen en ten onrechte wetenschappers verdacht maken. Dat stelt een nieuw boek over de wereld en werkwijze van de klimaatsceptici.

'Veel te veel ruimte'? Ik moet wat hebben gemist. Maar vreemd genoeg besteedde Joop ook ruim aandacht aan een oud en bijzonder pittig vraaggesprek van Matthijs van Nieuwkerk (De Wereld Draait Door) met voormalig minister van milieu, Jacqueline Cramer.

"Week na week komen er weer lijken uit de kast, blijken er weer beweringen niet te kloppen." Met die harde kritiek viel Matthijs van Nieuwkerk op 15 februari 2010 minister van Milieu Jacqueline Cramer (PvdA) aan, zie de video. "Er zijn gewoon wetenschappers die hebben gelogen!"

Op DDS wordt vaak gemopperd over de grenzeloze linkse indoctrinatie van de VARA. Maar dit was een uitstekend, ja zelfs voorbeeldig interview van deze getalenteerde TV–presentator, Matthijs van Nieuwkerk. Het vuur werd de bewindsvrouwe na aan de schenen gelegd. Zoiets was nog nooit vertoond en is sindsdien ook niet meer voorgekomen, bij mijn weten. Na afloop moet zij wel hebben gedacht: 'Met zulke politieke vrienden ...'

Joop: 

De immer charmante presentator doelde op Climategate, een hele reeks 'onthullingen' die door klimaatsceptici de wereld in werden geslingerd om het werk van het internationale onderzoeksteam dat klimaatverandering onderzoekt onderuit te halen. En op een reeks fouten in het rapport die aan het licht kwamen. Later bleek van die zogenaamde onthullingen weinig te kloppen maar toen was het kwaad al geschied.

Daar gaat Joop toch in de fout. Want al die onthullingen bleken tot in het kleinste detail te kloppen. En bij het nieuwe rapport zijn opnieuw weer onregelmatigheden geconstateerd, zoals de politieke beïnvloeding van de samenvatting van de rapporten – maar belangrijker nog: het verdoezelen van de zogenoemde opwarmings'pauze', die nu al zo'n 17 jaar duurt.

Ondernemer Jan Paul van Soest zag met stijgende verbazing aan hoe de kritiek van de klimaatsceptici klakkeloos werd overgenomen en hoe deze steeds feller begon te worden. Hij besloot te onderzoeken wat hen dreef en hoe ze te werk gaan. in zijn boek 'De Twijfelbrigade' zet hij uiteen hoe geraffineerd de campagne in elkaar steekt. In de Verenigde Staten is een club van zo'n honderd klimaatsceptici actief, veelal gefinancierd door de olieindustrie die inkomstenderving vreest door milieumaatregelen.

Deze bewering klopt van geen kant. Veel grote oliemultinationals willen niets, maar dan ook niets met klimaatsceptici hebben te maken. Zij trachten liever in het gevlij te komen bij de milieubeweging om hun groene imago op te poetsen. Voor zover bekend, profiteert slechts een handjevol klimaatsceptici in de VS van particuliere donaties. De omvang daarvan valt in het niet bij het geld waarover de pro-AGW ('Anthropogenic Global Warming') campagnes kunnen beschikken.

De 'kritiek' van deze harde kern wordt door Nederlandse klimaatsceptici als Hans Labohm geïmporteerd en hier zonder enige eigen toevoeging verspreid.

Opnieuw een bewering die niet klopt. Mijn rapportage over het verloop van de klimaatdiscussie, plus dat wat ik eraan toevoeg, zijn een bron van permanente ergernis van broeikasgelovigen, die gewoonlijk in grote getale over mij heenvallen.

Dat was een van de ontdekkingen die Van Soest deed: de Nederlandse critici kopiëren alleen maar, van eigen onderzoek of analyses is geen sprake.

Alweer iets dat niet klopt. Het wetenschappelijk werk van bijvoorbeeld Arthur Rörsch en Marcel Crok is wereldwijd bekend en gewaardeerd, zij het niet onder aanhangers van de menselijke broeikashypothese. 

De auteur spreekt tegenover Trouw van een geraffineerde campagne die respect verdient omdat die zo effectief is gebleken. De sceptici slaagden er in op grote schaal twijfel te zaaien. Iedere euro die de olieindustrie er aan besteedde was effectief, merkt hij op.

Waar blijven toch mijn oliedollars en die van andere Nederlandse klimaatsceptici? En uit de rijke Nederlandse subsidiepotten voor de broeikasgelovigen krijgen we ook al nauwelijks iets!

De twijfel is niet het resultaat van oliedollars, maar het feit dat de menselijke broeikashypothese aan alle kanten rammelt. Dit wordt ook in toenemende mate door mainstream klimatologen erkend (zie bijvoorbeeld hier).

De sceptici zelf zijn vaak heel oprecht, ontdekte hij. . Nogmaals, je hoort hem niet zeggen dat klimaatsceptici bewust de boel bedonderen. Zijn aanval is ook niet persoonlijk bedoeld. Sterker, hun ideeën mogen dan kletskoek zijn, hij begrijpt hun zorgen. "Iemand als Hans Labohm zegt dat het klimaatbeleid hem te veel geld kost. Dat is een legitiem argument. Daar zou het debat ook over moeten gaan."

Maar ja, we weten nu zo langzamerhand wel dat de politiek van alles en nog wat uit de trukendoos haalt om zo'n debat effectief te verhinderen. Immers, dan zou blijken dat de vele tientallen miljarden die we aan klimaatbeleid besteden geen enkel meetbaar effect zullen hebben op het klimaat. Deze ongemakkelijke waarheid is dodelijk voor de geloofwaardigheid van het beleid.

Maar ja, weet Joop veel!

Voor mijn eerdere DDS–bijdragen zie hier.

 

 

Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten