'Kauthar Bouchallikt en/of Lale Gül, wil de echte feministe NU opstaan?!'

In het interview van NRC van 30 maart met Kauthar Bouchallikt getiteld “Ik moet steeds uitleggen waar ik voor sta” beklaagt de vandaag te installeren GroenLinks-parlementariër zich over het feit dat ze zich voortdurend moet verantwoorden. Dat men hiernaar vraagt is niet voor niets. Als vrome moslima baseert zij haar moreel handelen op de Koran. Zoals bekend, staat het totalitaire systeem dat daarin verkondigd wordt haaks op de wijze waarop we onze samenleving inrichten. De Koran bevat tevens veelvuldig passages die oproepen tot geweld tegen ongelovigen en andersdenkenden. Terroristische aanslagen zijn daarvan het resultaat. Zij noemt de islam als “iets heel groots, iets heel bijzonders, een manier van kijken naar de wereld.” Dat is exact de reden om nog eens door te vragen: “Kauthar waar sta je nu eigenlijk voor?”

NRC-redacteur Mark Lievisse Adriaanse is welwillend en tegemoetkomend in het gesprek. Hij stelt haar geen vragen over de Moslimbroederschap, haar deelname aan anti-Israëldemonstratie, en ook niets over fundamentalisme, terrorisme, aanslagen. Adriaanse vraagt haar wel hoe het valt te rijmen dat ze zich feminist noemt en toch geen onvertogen woord uit over de achterstelling van vrouwen in de islamitische cultuur. Bouchallikht heeft daar geen problemen mee, zolang die achterstelling volgens haar vrijwillig is. Dan zou er toch sprake kunnen zijn van gelijkwaardigheid en vrijheid.

Dit is waanzin. Ik geef een extreem voorbeeld: een aantal jaren geleden verscheen in een Duitse krant een advertentie waarin gevraagd werd iemand die zich vrijwillig zou laten vermoorden. Er waren vele aanmeldingen. Een computerdeskundige werd uitverkoren en zo geschiedde. De man werd vrijwillig op de meest weerzinwekkende manier geslacht en opgegeten. De dader werd opgepakt en veroordeeld tot vele jaren gevangenisstraf. Dit ondanks het verweer dat de man zich vrijwillig had laten doden en er volgens de dader van genoten had. Als een daad of gedraging vrijwillig is, dan betekent dit niet dat het dan automatisch moreel aanvaardbaar is.

Bouchallikht zegt inspiratie te halen uit de Amerikaanse burgerrechtenbeweging, en zwart feminisme. Als dat echt zo is, dan kan ze binnen haar eigen geloof nog jaren van protest laten horen. Maar van een eerste begin daarvan laat ze niets blijken. Het zijn recordaantallen moslima’s in de opvanghuizen. Ze zijn bang om te worden uitgehuwelijkt, of ze vluchten voor nog meer slaag en vernedering. Hallo feministe Bouchallikht, ben je daar nog?

Een vergelijking tussen Lale Gül en Bouchallikht dringt zich natuurlijk op. Het zijn twee tegenpolen. Gül laat in haar boek Ik ga leven een absolute walging blijken over de islam, als een achterlijke cultuur gericht op onderwerping, collectief onderdrukken en dom houden van de volgelingen. Haar ouders noemt ze als voorbeeld hiervan. Gül weet uit het systeem te ontsnappen, maar betaalt een hoge prijs hiervoor. Haar persoonlijke vrijheid is ze kwijt, maar haar geestelijke vrijheid heeft ze wel. Bouchallikht vindt de islam daarentegen geweldig en ze zal er ongetwijfeld alles aan doen om dit geloof, deze ideologie, zoveel mogelijk vrije doortocht te geven in onze samenleving, “zolang het vrijwillig is.”

Ben benieuwd wat we van beide dames gaan horen de komende jaren. Wil de echte feministe NU opstaan?!

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.