'Kassa, ping, bingo! Gepensioneerden gaan flink betalen voor IT-project inzake nieuw Pensioenakkoord'

Het pensioenakkoord wordt nog veel duurder dan reeds begroot, zo rekent econoom Frits Bosch voort. Om de regels te wijzigen, moet er een gigantische ICT-operatie worden uitgevoerd. Die zal betaald moeten worden, evenals alle juridische steekspelen die er onvermijdelijk op volgen. "Wie gaat dat betalen? Zoete Lieve Gerritje in ieder geval niet," merkt Frits op.

Pensioenfondsen melden dat de uitvoering van het pensioenakkoord in de knel komt door vervanging van hun bestaande IT-systeem door een geheel nieuw systeem dat is ingericht op pensioenpotjes en variabele uitkeringen. De uitvoering van het Pensioenakkoord dreigt te mislukken door te veel nieuwe wetgeving en een gebrekkige ICT capaciteit. Gezegd wordt dat het “bijna onuitvoerbaar” is. Het zou een langdurig, kostbaar en complexe operatie worden, mondiaal nog nooit eerder vertoond in deze sector. De deadline staat op 21 januari 2026. De grotere pensioenfondsen zijn al met omtrekkende bewegingen bezig om IT-bedrijven die kunnen ondersteunen te selecteren.

Dit wordt een project waar vele IT-bedrijven hun vingers bij aflikken: ze danken minister Koolmees op hun blote knieën voor deze grandioze aangelegenheid. Daarnaast stellen de juristen zich op in rotten van vier om de juridische problematiek te kunnen tackelen: kassa, ping! Vervolgens komt de hele invoerproblematiek plus de rechtzaken aan bod, ondersteund door de betreffende specialisten: kassa, ping, bingo!

Mogen deelnemers van de fondsen s.v.p. weten wat deze kermis gaat kosten? Wie gaat dat betalen? Zoete Lieve Gerritje in ieder geval niet. Deelnemers, trek je portemonnee maar vast. Dit gaat ten koste van jullie rendement, waarvan we mogen voorzien dat het niet overvloedig veel zal zijn voor de korte termijn.

Mag ik eens een schatting wagen? Er zijn circa tweehonderd fondsen. Ik schat de gemiddelde kosten van het overgaan op een geheel nieuw IT-systeem op drie miljoen euro per fonds; zeer conservatief geraamd. Daar komen de juridische kosten en invoerkosten bij. De hele operatie zal ten minste 1 miljard euro externe kosten bedragen, voor rekening van deelnemers. Daarnaast alle heisa die het gaat geven intern bij de fondsen, gebrek aan interne deskundigheid.

Is dit het waard? In diverse artikelen op deze site heb ik weergegeven wat de makken zijn van het nieuwe stelsel. Het is vlees noch vis en ongunstig voor deelnemers, maar gunstig voor pensioenfondsbestuurders omdat ze afraken van ‘gezeur’ over mogelijk korten. Al met al wordt de functie van een pensioenfonds in het nieuwe systeem ondermijnd. Ons stelsel zal afdalen uit de hoogste rangen van “beste pensioenfondsen ter wereld”.

Ik sta bepaald niet alleen in dit standpunt. Sinds de introductie van de plannen zijn er legio voorstellen ingediend om de nieuwe rammelkast toch enigszins solide de weg op te krijgen - het “Kurieren am Symptom”. Laatstelijk Theo Kocken die vindt dat we meer naar een omslagstelsel moeten. Tussen zijn regels door begrijpen dat deze expert het nieuwe stelsel ondeugdelijk vindt. Daarvoor Onno de Lange van IVP met een structureel andere insteek.

En nu komen we erachter dat deze rammelkast gruwelijk veel geld en aandacht gaat kosten. Daarom zeg ik nu het nog kan: “Keer om, ga niet verder!”
Pensioenfondsdeelnemers: als men niet wil luisteren moet actie ondernomen worden. Hup, uit je luie stoel. Op naar het Malieveld!

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.