"Dit bestaat niet in de Rooms-Katholieke kerk. Daar doen wij niet aan".
Dat zijn de woorden van kardinaal Simonis, nog geen vijftien jaar geleden toen de klagende moeder van een misbruikt jongetje bij hem kwam.
Klopte niets van. Dat soort dingen gebeuren niet in de kerk. Nu niet, nooit niet.
Dit terwijl het ingewijden toen al lang en breed duidelijk was dat er wel degelijk iets mis was in de rooms katholieke kerk. De boeken waren al gezuiverd, misbruik was al ontdekt, maar de kerk moest beschermd worden; zelfs als dat inhield dat erover gelogen moest worden. Het doel heiligt de middelen, nietwaar?
Letterlijk, in dit geval.
De priester in kwestie is Ron V, nu 59 jaar oud. Maar hij is geen priester meer: hij werd vorig jaar op non-actief gesteld door aartsbisschop Wim Eijk. Toen kon V's misbruik van misdienaartjes namelijk niet meer onder het tapijt geveegd worden. Justitie verdenkt hem ervan tientallen kinderen misbruikt te hebben.
En nu het merkwaardigste gedeelte van dit verhaal: V. wisselde steeds van parochie en werd door Simonis zelfs gepromoveerd.
Waarom heeft Simons dat in godsnaam gedaan? Die vraag die hij nu maar eens moet beantwoorden.