De jongens en meisjs van de Tweede Kamer staan te trappelen om weer aan het werk te mogen. Prinsjesdag komt eraan, dus de kans is daar om je te profileren als hyperactief Kamerlid.
Negen weken vakantie levert vast veel briljante ideeën op voor spoeddebatten. De hyperactieve Kamerleden belanden straks echter wel in een file voor de vergaderzaal. 'Mmm, 149. Nee! Wacht er komen er nu net 2 bij. Eh...dan zijn het er dus 151. Maar over vijf minuten kan het allemaal alweer anders zijn.' De voorlichter van de Tweede Kamer raakt de tel kwijt in de stroom aan wetsvoorstellen die ministers op de agenda hebben gezet. Tel daarbij ook alle initiatieven van de Kamerleden op en ieder normaal mens raakt van de leg. Ondoenlijk. Terug van vakantie Want naast de stroom aan nog te behandelen wetsvoorstellen, staan er ook nog een kleine twintig spoeddebatten op de rol.
Twintig spoeddebatten. Waarom? Spoeddebatten gaat allang niet meer over spoed, maar om profilering van een Kamerlid en platte partijpolitiek.