Juist rechtse mensen zijn het minst racistisch en seksistisch: zij duwen minderheden niet het slachtofferhoekje in!

Student Tristan van Dasselaar verzet zich tegen het idee dat links een bolwerk is van tolerantie, en rechts bomvol racisten en seksisten zou zitten. In werkelijkheid zijn die twee precies omgedraaid, schrijft hij.

Ik zie steeds vaker het standpunt worden gehuldigd dat het in Nederland meer moet gaan over diversiteit. Bedrijven krijgen diversiteitscursussen, het wordt een thema op de politieke agenda en ook op scholen worden er tegenwoordig diversiteitslessen gegeven.

Ook ik kreeg er recent mee te maken; er werd een gastcollege in het vak “Leadership” gehouden. Een mevrouw kwam vertellen hoe – voornamelijk witte – mannen ervoor hebben gezorgd dat vrouwen geen schijn van kans hadden in het bedrijfsleven. Vrouwen zouden zodoende een bepaalde voorkeursbehandeling horen te genieten om de achterstand in te halen. Het ergste vond ik echter dat ze daarna beweerde dat wanneer een vrouw niet meeging in dit hedendaags feministische narratief, dit kwam omdat ze onder invloed was van een man.

We zien dit wel vaker, bepaalde groepen mensen die een mening opgelegd krijgen, puur vanwege de groep waar ze toe behoren. Het zijn vaak de links-progressieven die claimen dat deze groepen een dergelijke mening zouden moeten hebben. Neem Joe Biden, presidentskandidaat in de Verenigde Staten, die zei: “If you have a problem figuring out whether you're for me or Trump, then you ain't black.” Dit is een typisch voorbeeld van hoe zwarte mensen geacht worden een linkse mening te hebben, of in ieder geval links te stemmen. Ook Black Lives Matter is een voorbeeld van het misbruiken van de zwarte gemeenschap. Zwarte slachtoffers van de BLM-rellen, waaronder politieagenten, zijn dan ineens gedegradeerd tot “collateral damage”, maar het idee erachter is alsnog dat zwarte mensen het slachtoffer zijn van “white supremacy”.

In Nederland zien we dit ook terug. Rechtse(re) vrouwen wordt verteld dat ze hun mening ingefluisterd hebben gekregen van mannen in hun leven. En als dat frame niet meer werkt, zijn het maar “Arische prinsesjes” – op z’n minst dan. Vrouwen met een mening worden dus toegejuicht, zolang het maar de goede mening is.

In de essentie is dit vrij discriminerend. Zwarte mensen zouden, op basis van hun huidskleur, links moeten zijn en achter de BLM-organisatie moeten staan. Vrouwen worden op dezelfde manier, op basis van hun geslacht, geacht feministisch en links te zijn. Bijzonder genoeg wordt de rechterkant van het politieke spectrum al jaren als de oorzaak gezien van racisme en seksisme. Desalniettemin is het juist die rechterkant die mensen, ongeacht huidskleur, geslacht, geaardheid of wat dan ook, hetzelfde behandelt. Rechtse mensen gaan niet mee in het narratief waarin zwarte mensen en vrouwen slachtoffers zijn en blanke mensen een bepaalde erfzonde met zich meedragen. Zíj willen geen geforceerde quota waarin iemand niet op zijn kwaliteit beoordeeld wordt, maar op geslacht. En zíj willen zwarte mensen niet reduceren tot een bepaald percentage waaraan voldaan moet worden.

Al met al moet het maar eens klaar zijn met het slachtofferhoekje waar zogeheten minderheden in gedrukt worden. Het staat haaks op de waarden die originele zwarte burgerrechtenactivisten en feministen onderschreven, het staat namelijk haaks op de gelijke behandeling. Ik hoop dat dit discours op een dag verandert en mensen in gastcolleges te horen krijgt elkaar te moeten beoordelen op de inhoud, niet op basis van geslacht of kleur.