Jorien ter Mors kan het nog steeds niet geloven: ze heeft zowaar een wereldtitel te pakken op de 1.000 meter voor vrouwen.
De 26-jarige schaatsster van Team AfterPay moest relatief vroeg aan de bak: na haar kwamen er nog vijf ritten, oftewel tien schaatsters. En haar tijd was ook niet zo goed als ze van tevoren wellicht gehoopt had:
1.14,73."Ik dacht niet dat het genoeg was. Ik weet wat Bowe en Richardson kunnen rijden, maar ze kwamen er niet meer aan."
Maar het was dus wél genoeg. En dat was verdiend ook.
Wellicht het mooiste is dat ze gewoon blijft en niet opeens een schaatsversie wordt van Donald Trump, de megalomane zakenman en nu politicus uit Amerika:
"Het is onwerkelijk om hier als wereldkampioen nu te staan. Maar het is een mooi begin van dit WK. Deze pakken ze me niet meer af."
Eén van de voornaamste redenen dat ze won is dat ze haar slotronde relatief sterk reed. Haar concurrentie beet zich daar helemaal op kapot:
"Het was echt heel erg zwaar. Iedereen had veel moeite met de laatste ronde. We kwamen die allemaal heel moeilijk door. Ik voelde me na mijn race ook heel erg misselijk.
De kans is natuurlijk groot dat haar concurrentie al snel zag dat haar tijd wel degelijk goed was en dat ze vervolgens relatief gezien te snel van start gingen. Dat is buitengewoon gevaarlijk als het ijs zwaarder is dan gedacht.
Hoe dan ook, fantastisch natuurlijk dat Ter Mors het goud won en zich nu wereldkampioen mag worden.
En ze is niet de enige Nederlander voor wie dat geldt. De herenploeg won vandaag namelijk
ook het goud op de achtervolging.
Het Nederlands mannenteam heeft vrijdagavond bij de WK afstanden in Kolomna de wereldtitel op de achtervolging geprolongeerd. Het schaatsdrietal van Oranje, bestaande uit Jan Blokhuijsen, Douwe de Vries en Arjan Stroetinga, zegevierde na acht ronden in een tijd van 3.40,04. Het zilver was voor Noorwegen (3.41,26), het brons ging naar Canada (3.43,28).
De drie heren bleven Noorwegen dus ongeveer een seconde voor. Dat is niet heel indrukwekkend, maar het is wel ruim voldoende.
Ongelooflijk genoeg is het de achtste keer dat de heren deze titel wonnen. Ze grepen slechts één keer naast het goud; in 2011 in Inzell.
