Het Financieele Dagblad heeft een schrijfwedstrijd opgezet en op de tweede plaats is een essay terechtgekomen van een 24-jarige Finse jongedame. In haar essay gaat zij in op de problemen rondom migratie en de massale volksverhuizing vanuit Afrika, richting Europa. Uiteindelijk komt ze met een heel gemakkelijke oplossing: het benadrukken van een Europese identiteit. Dan komt alles goed. In het begin van haar essay beschrijft ze de collectieve Europese schuld, opgebouwd door kolonialisme en de vernietiging van inheemse volkeren en landen over de hele wereld. Daardoor hebben we een wereld gecreëerd waarin die volkeren nu massaal naar Europa willen. We hebben het allemaal zelf veroorzaakt.
Wij als individuen zijn niet schuldig voor wat onze voorouders hebben gedaan, benadrukt ze, maar die Afrikaanse mannen en vrouwen zijn ook niet schuldig om op een illegale manier Europa te willen binnenkomen. Het is nu eenmaal het gevolg van het kolonialisme en onze 'witte privilege'. Wij hebben geluk en zij niet. Daar komt het volgens haar op neer.
Ze hekelt de 'simplistische' oplossingen van 'xenofobische populisten', door bijvoorbeeld een muur te bouwen of 'vreemdelingen' het land uit te willen zetten. Ergens terecht, want het probleem is niet simpel, maar zeer complex. Uiteindelijk maakt zij dezelfde fout door zelf een simplistische oplossing voor te dragen: het opbouwen en versterken van een Europese
identiteit.
Door het Erasmusprogramma, waarin studenten door heel Europa kunnen studeren, is er al een begin gemaakt aan het versterken van de Europese identiteit. Ze bejubelt ook de interrailtickets voor Europese jongeren die 18 worden. Hiermee kunnen ze ook door Europa reizen, gratis. Op deze manier komt men in aanraking met andere culturen en wordt er gebouwd aan een Europese identiteit. We leren dan ook dat andere culturen niet per se eng zijn en daardoor zouden we meer aan introspectie doen. Dat lost alle problemen rondom migratie op. Dan hebben we geleerd van onze collectieve fouten in de Europese geschiedenis. Dan komt het goed.
Of course, we still need to also fix the problem of inequality and lack of opportunities in the places that the migrants come from. However, that will be easier to do with a more united, understanding, compassionate Europe rather than a divided, bitter and racist one. When we are more understanding and compassionate, we more readily support policies like development cooperation and other efforts to help those regions.
It is easy to resent a faceless mass of people who don’t look or talk like you. It is far more difficult to hate someone who has told you about their hopes and dreams and the obstacles they have overcome in life. Getting to know people, person to person, is key. Suddenly you see them as they are - not as immigrants, but as human beings.
Europe needs actions, but to get to concrete policies, we first need self-reflection. This is not quick or easy, but it is the only way. Without some serious rethinking, we will never be able to address the issues underlying migration.
Dream on.
