Italiaanse senaat stemt voor bezuinigingen
Mooi hoor. Zou iemand mij dan wel kunnen uitleggen waarom Silvio Berlusconi zo snel moest opstappen?
Waarom, waarom, waarom? Dat is de vraag die mij bezighoudt nu de Italiaanse senaat voor de voorgestelde bezuinigingen heeft gestemd. De Volkskrant bericht:
Premier Berlusconi heeft zijn politieke lot aan deze stemming verbonden: wordt er ingestemd met de bezuinigingen, dan stapt hij op. Afhankelijk van hoe het parlement stemt, zal het eventuele vertrek van Berlusconi waarschijnlijk zondag of maandag zijn beslag krijgen.
Dit gaat natuurlijk weer eens werkelijk nergens over. Als men voor zijn plannen stemt treedt hij af, als men het verwerpt blijft hij zitten. Wat is de logica daarvan, precies? Mij ontgaat die namelijk totaal.
Het pakket waar de senaat vandaag mee instemde, is onder druk van de Europese Unie tot stand gekomen, en is bedoeld on de flinke schuldenlast van Italië enigszins controleerbaar te houden, en om de Italiaanse economie te stimuleren.
Het is te zot voor woorden dat Berlusconi op moet stappen als hij de crisis enigszins kan bedwingen. Hij zou juist moeten gaan als de bezuinigingen massaal werden / worden afgewezen.
Misschien dat het aan mij ligt - en aangezien onze 'knappe koppen' het zogenaamd voor het zeggen hebben in Europa zal dat heus zo zijn - maar ik vind de manier waarop men met deze crisis omgaat maar wat merkwaardig. Men wordt continu opgejaagd, politici die daadwerkelijk iets voor elkaar krijgen moeten opstappen... wat de eigen kiezer daar ook van moge denken. Diens mening wordt simpelweg irrelevant verklaard.
En daar moeten we het dan maar mee doen.
Beste Silvio, meneer Berlusconi, dit moet toch op een andere manier opgelost kunnen worden. Is het misschien een idee dat we leiders die bezuinigingen door het parlement loodsen daarvoor belonen, in plaats van bestraffen?
Zomaar een gedachte.
