Israël heeft weer een kabinet: het meest rechtse sinds 1999

Benjamin Netanyahu kan door met regeren. Zijn regering won de vertrouwensstemming, en kan dus aan de slag.

Het heeft even geduurd, maar het is dan zover: het nieuwe kabinet-Netanyahu is klaar om Israël te regeren:

In een tumultueuze zitting heeft een krappe meerderheid van het Israëlische parlement donderdagavond haar goedkeuring verleend aan de nieuwe regeringsploeg van premier Benjamin Netanyahu.

Volgens de krant Haaretz was er tot op het laatste moment ook binnen de regeringscoalitie onduidelijkheid over wie welke ministerpost zou krijgen. De zitting begon dan ook twee uur later dan was gepland.

Een rechts-religieus kabinet zal vrijwel zeker een hard standpunt innemen over de Palestijnse kwestie: weinig animo voor het prijsgeven van land, en grote steun voor de premier mocht hij het nodig achten opnieuw een militaire excercitie in de Gazastrook te ondernemen om de regio wapenvrij te maken. Je kan er dus vanuitgaan dat ze in Ramallah en Oost-Jerusalem vandaag een slechte dag hebben.

Maar het zijn niet alleen de Palestijnen. Ook intern liggen er een aantal beren op de weg voor het nieuwe kabinet-Netanyahu. Het kan namelijk slechts bogen op 61 van de 120 zetels in de Knesset - het Israëlische parlement - en is daarmee erg kwetsbaar voor dissidenten of zelfs afsplitsers. Zelfs met één kikker die uit de kruiwagen springt kan het doek vallen voor de kersverse regering. Daarnaast zitten in het kabinet een aantal partijen die elkaar tijdens de verkiezingcampagne enorm zwart hebben gemaakt. Met name de Shas-partij staat erom bekend niemand te sparen. Of de nieuwe politieke alliantie de aankomende jaren in staat zal blijken om een vruchtware samenwerking aan te gaan? De tijd zal het leren.

Netanyahu's vorige regering ging immers ook aan geruzie en gerommel ten onder, toen twee van zijn coalitiepartijen. Uiteindelijk ontsloeg Netanyahu toen de ministers van beide partijen en schreef nieuwe verkiezingen uit. Het is hoe dan ook een scenario dat de Israëlische premier graag deze keer wil voorkomen. Maar of dat lukt is koffiedik kijken: het blijft immers de grillige, Israëlische politiek.