Alle ogen zijn gericht op Irak, maar ook in Syrië gaat het mis.
De laatste dagen (en weken eigenlijk) hebben we ons vrijwel continu bezig gehouden met Irak. Dat is niet zo gek: ISIS is daar bezig met een enorme veroveringstocht waarbij hele bevolkingsgroepen die niet voldoen aan het radicaal-soennitische ideaal worden afgeslacht. Denk daarbij aan met name christenen, sjiieten, en ook Yezidi's (Koerden).
Toch is niet helemaal terecht dat we tegenwoordig weinig horen over Syrië. Daar is immers ook al een tijdlang een oorlog aan de gang... en ook daar boekt ISIS zege na zege. Zoals
het Algemeen Dagblad bericht:
Niet alleen in Irak, maar ook in Syrië vergroot de radicale Islamitische Staat (IS) zijn machtspositie. De radicale soennitische strijders hebben na dagenlange gevechten drie Syrische steden heroverd op andere rebellengeroepen. De steden liggen in de olierijke en strategisch belangrijke provincie Deir ez-Zor, in het oosten van Syrië bij Irak.
Het Westen - nou ja, Amerika - wil wel iets doen in Irak, maar houdt zich totaal niet bezig met Syrië. De reden is, natuurlijk, dat Bashar al-Assad daar het enige reële alternatief is voor ISIS. Amerika en de Europese Unie willen hem - logischerwijs - niet helpen om aan de macht te blijven. Een patstelling lijkt daar dan best in orde - vergeleken met de alternatieven tenminste.
Misschien klopt dat in theorie, maar in de praktijk moet er toch echt anders worden gehandeld. ISIS is daar namelijk weer in opkomst en
heeft ook daar bewezen niet te beroerd te zijn om alle andersdenkenden en -gelovigen in koelen bloede te vermoorden. In dat land hebben we het dan vooral over alawieten en - daar zijn ze weer - christenen.
Het is echt tijd voor de NAVO om in actie te komen, niet alleen in Irak, maar ook in Syrië. Welk effect een dergelijk ingrijpen heeft op de machtspositie van al-Assad is van latere zorg. Eerst moeten minderheden beschermd worden en ISIS worden vernietigd, daarna zien we wel hoe de Syrische dictator kan worden aangepakt.