Is er nog hoop? GroenLinks-voorzitter wil eventueel formatieakkoord voorleggen aan 'formatiecongres'

Toen de verkiezingsuitslag midden maart dan toch eindelijk voor ons lag, was er op papier best kans op een redelijk acceptabele coalitie: VVD-CDA-D66-ChristenUnie was een optie die niet bepaald ideaal, maar in ieder geval werkbaar zou zijn. Helaas was er ook een optie om met Jesse Klaver in zee te gaan, en helaas besloot men voor deze optie te gaan. Gek is dat natuurlijk niet: de VVD had hier technisch gezien als grootste partij het laatste woord over, maar we weten allemaal dat Mark Rutte zijn eigen moedertje nog zou verpachten als hij daarmee premier kon blijven. D66-voorman Alexander Pechtold zal dan ook degene zijn geweest die weinig trek had in een al te sterk christelijk randje in 'zijn' kabinet en VVD en CDA richting het groene gevaar heeft gedreven.

Inmiddels weten we waar dat toe heeft geleid. Twee maanden na de verkiezingen is er nog steeds niet gemeld dat de formatiebesprekingen mislukt zijn. In dit geval betekent het "geen nieuws is slecht nieuws", want zolang we niet te horen krijgen dat ze het opgeven, zet Mark Rutte zijn uitverkoop aan principes gewoon door, met alle rampzalige gevolgen voor Nederland van dien.

Hoewel we officieel nog niets weten, is de kans op een coalitie met GroenLinks groot geworden. Men houdt natuurlijk, de achterkamertjespolitiek in stande houdend, de mond dicht over wat er gaande is. Toch is er een piepklein beetje hoop gearriveerd, in de vorm van een mail aan de leden van GroenLinks. In dat schrijfsel wordt begonnen met een alarmerend stukje nieuws: de partij telt inmiddels 27.200 leden, waarmee het bijna het grootste ledenaantal ooit heeft bereikt. Dat steeds meer Nederlanders zich hebben laten besmetten door het groene virus is natuurlijk zeer slecht nieuws voor dit land, maar de mail van partijvoorzitter Marjolein Meijer brengt ook heugelijker nieuws. Lees maar mee:

Laten we in de eerste plaats natuurlijk hopen dat het nooit zover zal komen. Mocht na de capitulatie van Mark Rutte en het als-ik-maar-minister-word-gedrag van Alexander Pechtold echter ook Sybrand Buma - bezwijken onder de druk van Jesse Klaver, dan zal dit echter wel gebeuren. Overigens is het nog maar de vraag of Buma ook echt overstag zal gaan: we wisten vandaag nog te melden dat hij naar eigen zeggen niet bereid is Nederland op te zadelen met allerlei 'milieuvriendelijke belastingen', wat maar goed ook is.

In feite zijn er twee scenario's mogelijk. Buma zou alsnog kunnen toegeven - niet ondenkbaar - waarna er een akkoord komt, en de leden van GroenLinks jubelend zullen instemmen met de afspraken: dan is het einde oefening voor een degelijk Nederland. Een tweede optie is echter dat Buma zijn ruggegraat in stand houdt, en de GroenLinks-top concessies doet. In dat geval is het goed mogelijk dat ze van een koude kermis thuiskomen bij een teleurgesteld congres, dat zomaar eens het akkoord zou kunnen verwerpen. En dat zou natuurlijk prachtig zijn!

Toch moeten we vooral hoop houden dat dit congres nooit gehouden zal hoeven worden. Dat scheelt het land een bak geld, misère en een hoop vervuilende auto's richting een partijcongres!