In Syrië is het een keuze tussen kwaad en... kwaad.
Zoals we allemaal weten is
Bashar Al-Assad verwikkeld in een (burger-) oorlog om aan de macht te blijven. In Nederland hebben we het vooral over
ISIS, die zijn tegenstander zou zijn, maar feitelijk valt dat nogal mee. De Syrische dictator focust zich namelijk veel meer op 'normale' tegenstander, hij laat
ISIS vechten tegen rivalen... en zorgt ervoor dat de groep niet al te ver kan opstomen. Voor de rest vindt hij het prima wat die groep allemaal doet.
In vier jaar tijd zijn zeker 13.000 mensen in Syrische gevangenissen omgekomen door martelingen. Meer dan honderd slachtoffers waren kinderen, aldus het Syrische Observatorium voor Mensenrechten vrijdag. Bovendien zijn nog eens 20.000 gevangenen verdwenen.
In totaal zijn er nu 220.000 mensen omgekomen in de strijd in Syrië. Als de doden voor het meerendeel uit radicale moslims zou bestaan, zou dat reden zijn voor een feestje, maar helaas is de werkelijkheid anders. Sterker nog, Assad wordt actief geholpen door sommige extremisten, alleen sjiitische radicalen in plaats van soennitische. De enige reden dat hij nog aan de macht is, i
s dat Iran hem 100 procent steunt. En nee, daar word ik niet blij van. Dat land wordt namelijk geleid door een stel islamonazi's die homo's ophangen, vrouwen voor de lol stenigen, en ook nog eens een sjiitisch kalifaat proberen te creëren dat een groot deel van het Midden-Oosten moet bezetten.
Iran is tegenwoordig actief in Syrië en Irak. Sterker nog, Khameneis imperialistische ambities worden gewoon verwezenlijkt. Nog even en dat land domineert het hele Midden-Oosten, zeker als Iran ook nog eens nucleaire wapens ontwikkelt.
Maar goed, terug naar Assad. Anders dan sommige westerlingen tegenwoordig lijken te denken is hij alles behalve onze bondgenoot. Hij is een massaslachter, een vreselijke dictator, die tienduizenden tegenstanders laat doodmartelen.