In Zwitserland regeert de demos nog

Onwillige regering doet wat de kiezer wil.

In Nederland zeggen we al jaren dat er een gapend gat ligt tussen de kiezer aan de ene kant, en de politieke klasse aan de andere. Iedereen weet wat een meerderheid van het volk wil, maar de Tweede Kamer doet stelselmatig het tegenovergestelde. Dit omdat de politici denken dat ze het beter weten dan wij. Zij zijn immers de professionals. 

Daarbij lijken politici te geloven dat de meningen van de kiezers er buiten verkiezingstijd niet toe doen. Kort voorverkiezingen spel je ze een mooi verhaaltje op de mouw waar ze zich prima in kunnen vinden, maar daarna doe je lekker wat jij wilt. Dat lijkt de houding van Neerlands politici het best te beschrijven.

In Zwitserland denken ze daar - gelukkig voor de inwoners van dat mooie land - heel anders over. Eerder stemde een meerderheid van de kiezers daar in een refenderum vóór beperking van de immigratie, dit terwijl de regering juist een coulante immigratiebeleid wilde. Net als de Europese Unie, trouwens.

In Nederland zou het kabinet dan net doen alsof het de kiezer wat tegemoet wil komen, maar ondertussen toch doen wat het en Brussel zelf willen. Zie de manier waarop men is omgegaan met de beoogde Europese grondwet.

Zo werkt het niet in Zwitserland:

Let wel, de twee landen hadden afgelopen zomer afspraken gemaakt, dit nadat Kroatië toetrad tot de Europese Unie.

In Nederland - en vrijwel elk ander west-Europees land - zouden die afspraken heilig worden verklaard, maar Bern gaat de overeenkomst herzien. Ook zal de regering voor het einde van het jaar met een wetsvoorstel komen om de immigratie (op andere manieren) te beperken.

Je kunt al dan niet blij zijn met de uitslag van het Zwitserse referendum, maar iedereen zal moeten toegeven dat het bijzonder positief is dat de demos het daadwerkelijk voor het zeggen heeft in de Zwitserse democratie. Anders dan in de rest van Europa werkt het democratische systeem daar nog wel behoorlijk optimaal. 

Daar kunnen wij het één en ander van leren.