De staat van Nederland laat niets aan duidelijkheid te wensen over. Terwijl geheim agent Poetin in de grote wereld bezig was de Krim in te palmen, ging het hier over één man: Wilders. Met zijn oproep om voor minder Marokkanen ('minder criminele Marokkanen' werd later uitgelegd) te zorgen was onze Geert nu echt te ver gegaan.
Bij terugkomst uit Amerika, herkende ik mijn land even niet. De ene na de andere PVV'er maakte zijn opstappen bekend, de Haagse politici vielen over elkaar heen van verontwaardiging, en op menig politiebureau werden agenten vrijgemaakt om boze burgers de kans te geven aangifte te doen tegen Wilders. Die zou een veroordeling door de rechter nu toch echt niet ontlopen. Ook op de
Dagelijkse Standaard verschenen volop stukken van mensen die het goed meenden met de PVV en vonden dat de eenmanspartij een normale partij moest worden. Heel sympathiek. Er was zelfs het kamerlid Joram van Klaveren die zijn bekomst had van de
'vruchteloze PVV-fractie' en zich sterk wil maken voor een fatsoenlijk rechtse partij. Want daar ontbreekt het aan in Nederland, aan een fatsoenlijke rechtse partij.
Ik heb het gekrakeel met verbazing aangehoord, want ik dacht niet dat Geert iets nieuws had verteld. De woede over Wilders bij de andere partijen liet zich makkelijk verklaren door de slechte resultaten bij de gemeenteraadsverkiezingen en de beroerde vooruitzichten bij de komende Europese verkiezingen. In hoeverre er een 'cordon sanitaire' tegen Geert moet worden ingesteld, is ook zo'n vraag die er weinig toe doet. De PVV heeft zichzelf al geïsoleerd en profiteert daarvan. Al zijn al die onbekende PVV-fractieleden die voor zichzelf ook een plek onder de zon zien daar uiteraard niet gelukkig mee. Want wie bij de PVV zit, loopt het risico door de rest van Nederland te worden uitgekotst en daarvan voor zijn verdere carrière schade te ondervinden. Althans, dat zeggen de PVV'ers zelf. Vandaar dat veel PVV-sympathisanten liever anoniem blijven en de buitenwereld van lafheid beschuldigen. Want dat Geert gelijk heeft staat vast. Kijk maar naar Deurne, waar het Marokkaanse volksdeel zich weer eens van zijn criminele kant liet zien.
Over Geert wilde ik het verder liever niet hebben, want we weten hoe hij denkt en waarvoor hij staat. Waar het veel te weinig over gaat zijn al die mensen die op Geert blijven stemmen en/of met hem sympathiseren. Die doen dat willens en wetens, of Geert nu te ver gaat of niet. Sterker, die vinden het prachtig als Geert iedereen weer eens op de kast heeft gejaagd en kunnen zich weer boos maken als extra politiecapaciteit wordt vrijgemaakt om boze Gutmenschen ('ik ben Marokkaan') en nog bozere echte Marokkanen in staat te stellen aangifte te doen tegen hun idool. Steeds wordt weer gezegd dat Geert nu echt te ver is gegaan, dit keer ook door mensen die hem lang de hand boven het hoofd hebben gehouden omdat hij thema's bespreekbaar zou maken die de rest van de partijen laat liggen. In werkelijkheid gaat het al twaalf jaar over die thema's (door Pim Fortuyn aangekaart), of ze zijn door Geert weer onbespreekbaar gemaakt, omdat ieder zinnig mens begrijpt dat je niet minder criminele Marokkanen krijgt als je steeds om minder Marokkanen schreeuwt. Kijk maar naar Deurne en al die andere plaatsen in Nederland. Geert en de PVV-aanhang lustten de hoofddoekjes rauw, maar er is geen enkele aanwijzing dat hun burgerrevolte tot minder criminele Marokkanen of weerspannige moslims heeft geleid. Integendeel, zou ik zeggen. Het wordt alleen maar erger.
Het grote misverstand is dat Nederland nog steeds een fatsoenlijk land is en door een hele kleine minderheid wordt geterroriseerd. Het rechtspopulisme vloekt met het zelfbeeld van het tolerante keurige Nederland. In werkelijkheid is fatsoen een weggehoond Balkenendewoord en vinden steeds meer mensen het tijd voor harde actie, eigenrichting, en een sterke man. Dat is nog lang geen meerderheid, maar dat de PVV in de peilingen en bij echte verkiezingen goed blijft voor twintig tot dertig zetels laat zien dat er in Nederland juist volop ruimte is voor een onfatsoenlijke rechtse partij. En dat niet alleen voor verwilderde Nederlanders, maar straks ook voor verwilderde Marokkanen en andere stemgerechtigde etnische minderheden die denken dat je in het nieuwe vaderland het verst komt door 'te ver te gaan'. In die zin maakt Geert ook school. De verkeerde school, zou je kunnen zeggen, maar ook op dit punt zal het verschil tussen witte en zwarte scholen waarschijnlijk vervagen.
Het is natuurlijk aardig, al die pleidooien voor een fatsoenlijk rechtse partij. Een hoogst welkome motie van afkeuring tegen het spuugvolk van de PVV. Maar daarvoor moet je gewoon bij het CDA zijn, en die is van links tot rechts als oubollig en politiek correct weggehoond. Wie meer fatsoen wil in de politiek, moet zich eerst weer eens verdiepen in wat correct is en wat niet. Ik stel vast dat ook het nette gematigde Nederland daarvoor te ongeduldig, te slonzig, te prikkelbaar, te kortzichtig, en te boos is geworden. Bij elkaar opgeteld een machteloze meerderheid die ervoor zorgt dat het nog wel even over Wilders zal blijven gaan.