In Amerika komt het verkiezingscircus al weer op gang

Er zijn pas over drie jaar weer presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten, maar toch besteden de nieuwszenders en kranten er bijna dagelijks aandacht aan. Vooral de verwachte kandidatuur van Hillary Clinton, de voormalige minister van Buitenlandse Zaken, schept hoge verwachtingen. Als zij in 2016 het stokje van Barack Obama overneemt, zouden de Democraten wel nog eens acht jaar in het Witte Huis kunnen blijven.

Clinton is razend populair. Ze heeft het goed gedaan als minister, hoewel, echt veel bereikt heeft ze niet. De vrouw van oud-president Bill Clinton heeft vooral 'goed op de winkel gepast'. En dan was er nog de aanval op de Amerikaanse missie in de Libische stad Benghazi vorig jaar. Clinton speelde een vooralsnog onduidelijk rol in de verwarring die destijds doelbewust door de regering werd gecreëerd. Het mocht geen terroristische aanval heten, terwijl inmiddels duidelijk is dat het dat wel degelijk was.

Grote kans dat veel kiezers de ophef rond Benghazi over een paar jaar echter zijn vergeten. Clinton zal zich tot die tijd waarschijnlijk niet formeel kandidaat stellen. Ook omdat zij in 2008 de gedoodverfde kandidaat was, maar nipt verloor van Barack Obama. Daar heeft haar campagneteam van geleerd. Die rekenen zich nog niet rijk.

Zolang Clinton echter geen duidelijkheid geeft, weerhoudt zij andere Democraten ervan zich kandidaat te stellen. Vice-president Joe Biden en de Democratische gouverneur van New York Andrew Cuomo worden als alternatieve kandidaten gezien. Biden zou echter moeite kunnen krijgen om kiezers in het midden aan zich te binden. Cuomo heeft niet het charisma van Clinton.

Als Clinton zich wederom in de strijd werpt, zou dat ook Republikeinen kunnen afschrikken. De kans dat Clinton wint, lijkt immers groot. Realisten als de oud-gouverneur van Florida Jeb Bush, de broer van de vorige president, en Chris Christie, de huidige gouverneur van New Jersey, gaan hun tijd en geld niet steken in een hopeloze strijd. Dan blijven aan de rechterzijde meer radicale kandidaten over die denken dat ze met een enkele Reaganeske toespraak het electoraat wel kunnen overtuigen. Denk aan Ted Cruz, de senator uit Texas, Rand Paul, de senator uit Kentucky, of Rick Santorum, oud-senator uit Pennsylvania die ook de laatste keer meedeed. De kans dat een van hen een landelijke verkiezing wint, is klein. Laat staan dat ze Hillary Clinton uit het Witte Huis kunnen houden.

De strijd voor de Republikeinse nominatie zal desondanks spannender worden. Met uitzondering van Clinton hebben de Democraten namelijk weinig inspirerende kandidaten. De Republikeinen kunnen kiezen uit een schala van uitblinkers.

Naast de voorgenoemde Chris Christie en Jeb Bush is er Jon Huntsman, de oud-gouverneur van het oerconservatieve Utah, maar een gematigde man die een paar jaar ambassadeur is geweest in China; Bobby Jindal, de huidige gouverneur van Louisiana; Susana Martinez, de gouverneur van New Mexico en van Mexicaanse afkomt; en Paul Ryan, Mitt Romneys kandidaat voor het vice-presidentschap en de Republikeinse begrotingsgoeroe. Allemaal zouden zij een bredere groep kiezers kunnen aanspreken. De Republikeinen moeten vooral meer stemmen winnen van etnische minderheden en vrouwen. Santorum en Cruz gaan dat niet doen. De andere zes moeten dat wel kunnen.

Vraag is of zij het risico nemen Clinton uit te dagen.