Zijn vader hangt een lange gevangenisstraf boven het hoofd.
De vijfjarige Julian Tiberias Hernandez verdween in 2002 spoorloos in zijn woonplaats Birmingham, in de Amerikaanse staat Alabama. Jarenlang werd er niets van hem vernomen, en zijn moeder vreesde het ergste. Lang bleef ze hopen, maar het was moeilijk om jaren later de hoop niet op te geven.
[caption id="attachment_123537" align="aligncenter" width="370"] Julian op vijfjarige leeftijd[/caption]
Vandaar dat ze het niet kon geloven toen ze vandaag de mooiste verrassing van haar leven kreeg. Ongelooflijk, maar waar. Een achttienjarige jongen in de staat Ohio is geïdentificeerd als Julian. Hij leeft dus nog, en zal zijn moeder binnenkort eindelijk weer kunnen omhelzen.
Gelukkig is Julian ongedeerd en gaat het verder goed met hem. In 2002 had zijn vader hem ontvoerd. Hij zou zijn zoon naar school brengen, maar in plaats daarvan pakte hij thuis geld en ontvoerde hij het kind. Dat werd al eerder vermoed, maar het kon nooit worden bewezen. Nu is er eindelijk gerechtigheid: de ontvoerder hangt een lange gevangenisstraf boven het hoofd.
[caption id="attachment_123536" align="aligncenter" width="400"] Vader Bobby Hernandez had Julian ontvoerd. Hij kan rekenen op een lange gevangenisstraf[/caption]
De ongelooflijke ontdekking werd gedaan toen Julian zich in wilde schrijven om te gaan studeren. Het bleek dat zijn sofinummer niet overeenkwam met zijn naam – hij stond dus verkeerd ingeschreven. Toen een universiteitsmedewerker het uitzocht, bleek Julian in de databank van het National Center for Missing and Exploited Children te staan, een stichting die vermiste kinderen probeert op te sporen.
Ook politieagent Johnny Evans kan het bijna niet geloven:
Ik werk hier al 25 jaar, en dit is iets wat ik nog nooit heb meegemaakt. Dit is de reden dat je nooit op moet geven, en moet blijven zoeken.
Ongelooflijk dat Julian en zijn moeder elkaar na zo'n lange tijd weer kunnen ontmoeten. Het zal niet eenvoudig voor hen zijn om een normale moeder-zoon band op te bouwen, maar gelukkig krijgt Julian na 13 jaar de kans om zijn moeder te leren kennen. Het is te hopen dat zijn vader fiks wordt gestraft voor zijn criminele daad – elk kind verdient het immers om met beide ouders op te groeien, tenzij er zwaarwegende redenen zijn waardoor dat niet mogelijk is.