Huwelijk gedegradeerd tot contract

Als het aan de Volkskrant ligt, pakken wij allen ons sprookjesboek en scheuren er een hoofdstuk uit: het sprookje van het huwelijk. Dat is althans wat onze favoriete linkse krant gisteren bracht in een artikel over het zogenaamde ‘Scheidingscafé’.

Denk: geen bier, barkrukken en gezellige kerels die praten over voetbal, maar mineraalwater, klapstoeltjes en feministen die mekkeren over hun (ex-)man. Maandelijks op koopavond – want dan kun je er stiekem naartoe – wordt tussen de ansichtkaarten en kantoorbenodigdheden, onderwezen in ‘gelukkig scheiden’.

“Eigenlijk zou scheiden iets normaals moeten worden.” Zo verwoordt een van de twee initiatiefnemers van Het Scheidingscafé haar ideaal. Er wordt altijd maar zo negatief gedaan over scheiden, zegt ze, maar scheiden geeft je juist nieuwe mogelijkheden en een nieuw begin.

Het grootste probleem bij een scheiding, zit in de emoties. Dit bevestigen zowel beide initiatiefnemers, als de aanwezige vrouwen. Om dit voor de volgende generaties te voorkomen, lijkt het deze mensen een goed idee om de emotionele kant van het huwelijk geheel te schrappen. Het uitgeklede huwelijk, lekker 2.0: gewoon in de vorm van een contract dat je tekent voor tien jaar. Het idee dat man en vrouw samen een gelukkig leven zouden kunnen leiden, is toch niet meer dan een sprookje. Waar het in het huwelijk écht om draait, leert ons initiatiefnemer nummer twee, is de juridische verbintenis.

Daarom: zoekt de experts op en leert hoe u het makkelijkst afstand doet van de partner waarop u bent uitgekeken. Op koopavond gaan winkelen, is zo ouderwets. Evenals het huwelijk als duurzame verbintenis met een emotionele en religieuze component.