Hup, Gert-Jan!

Een van de problemen van de PVV is dat de partij een reëel probleem op een zodanige manier heeft aangekaart, dat de andere partijen zijn afgehaakt. Wilders is erin geslaagd het debat over de islam te schaken. Dat is trouwens in minstens dezelfde mate de fout van die andere partijen als van Wilders.

Zoals Wilders nu alleen tamboereert op het thema van de Europese Unie, zo heeft hij jarenlang een rampzalig scenario van islamisering opgeroepen dat hem onder kiezers die de ravages van het multiculturele ideaal in hun directe leefomgeving spuugzat waren, geen windeieren heeft gelegd. Maar door de manier waarop hij dat deed - door maar net een onderscheid tussen etniciteit en geloof, tussen individuen en een hele bevolkingsgroep als zodanig aan te brengen, en voortdurend de grenzen van discriminatie op te zoeken – en door zijn analyses in tamelijk onzinnige voorstellen te laten culmineren (Koran- en hoofddoekjesverbod bijvoorbeeld) durfden en wilden de anderen niet meer.

Dat was natuurlijk laf van die anderen. Wie op het partijbureau van het CDA over de problematische kanten van de islam begon, kreeg te horen dat ‘wij toch niet van Wilders zijn’. ChristenUnie en SGP hebben jaren geleden al bezwaar aangetekend tegen de faciliteiten in het Nederlandse leger voor islamitische soldaten – zoals halal-voedsel en de mogelijkheid bij de naam van Allah te zweren. Toen Wilders daar ook over begon, trokken ze hun steun in omdat zij niet in het kamp wilden belanden van een politicus die hetzelfde punt maakte maar vanuit deels heel andere motieven.

Maar als het aan Gert-Jan Segers ligt, komt daar nu verandering in, zo kondigde hij woensdag aan in een interview met NRC Handelsblad. Segers (43) staat vierde op de kandidatenlijst van de ChristenUnie. Hij is een verademing binnen een partij die nadrukkelijk een linkse koers koos en daarbij ook tamelijk multiculturele praat begon uit te slaan. Segers heeft jarenlang in Caïro gewerkt en heeft zelf gezien en gehoord waartoe de combinatie van islam en macht in de publieke ruimte in staat is. En als er nog een greintje naïveteit in hem over was, hebben debatten in Nederland met imams – die bijvoorbeeld beweerden dat ze graag gebruik maken van onze godsdienstvrijheid maar die zullen inperken zodra zij het voor het zeggen krijgen – hem daar wel vanaf geholpen.

Volgens Segers moet de islam ook tijdens deze verkiezingscampagne een issue blijven, ook al heeft haast niemand het er meer over. Bepaalde groepen binnen de islam (al is het een minderheid) vormen een risico voor de Nederlandse samenleving omdat zij standpunten huldigen die haaks staan op de fundamentele vrijheden van de rechtstaat, zoals godsdienstvrijheid. En dan komen ook andere vrijheden zoals de academische vrijheid van onderzoek, persvrijheid en politieke vrijheid onder druk te staan. Onder jongeren, ook studenten, vinden dit soort salafistische ideeën steeds meer ingang.

En als iets een risico is, dan moet je het daar over hebben, zeker nu Wilders dat jarenlang op de verkeerde manier heeft gedaan en het thema nu laat liggen. Segers is een democraat van de zuiverste soort. Iedereen heeft vrijheden, maar die vrijheden zijn niet onbegrensd. Niemand mag zijn vrijheden gebruiken om die van anderen in te perken, of om geweld aan te moedigen of te verheerlijken. Daar ligt de grens, en in een weerbare democratie wordt die grens bewaakt en gehandhaafd.

Dus ik zeg: Hup, Gert-Jan!

Jammer dat hij van de ChristenUnie is.