Hoe wij omgaan met illegalen staat gelijk aan Apartheid

Vandaag werden we getrakteerd op een lang opiniestuk in de Volkskrant over waarom de strafbaarstelling van illegaliteit gelijkstaat aan Apatheid. Volgens auteur Henk van Houtum is het Nederlandse grensbeleid in tegenspraak met Artikel 1 van de Grondwet, omdat het discrimineert op basis van afkomst.

Vervolgens ontvouwt meneer Van Houtum een lang argument waarin VVD'ers gemakshalve worden weggezet als repressieve neoliberalen en PvdA'ers klassiek GoedVolk. Het argument draait vooral om het slachtofferschap van illegalen. Deze mensen hebben geen paspoort en zijn slachtoffer van de blanken, vooral rechtse blanken. Illegalen, die we overigens 'a-legalen' moeten noemen van meneer Van Houtum, zijn zo erg slachtoffer dat niet eens zouden kúnnen profiteren. Verder laten we het argument even rusten, hoewel ik u aanraad het te lezen. 

Ik heb weleens verkondigd dat de strafbaarstelling van illegaliteit juist is. Ook toen heb ik echter aangegeven dat ik het een lastige kwestie vind, waarover ik liever geen gemakkelijke mening wil hebben. Ik onthoud mij hier dan ook even van een mening. Ik ben niet voor en niet tegen strafbaarstelling van illegaliteit.Waar ik het wel over wil hebben, is wat me ergert. Dat zijn de uiterst dubieuze assumpties en verdachte werkwijzen van Van Houtum.

In de eerste plaats is hij anti-nationalistisch. Hiermee bedoel ik niet te zeggen dat hij tegen vreemde vlaggenzwaaiers met kale hoofden is - daar is hij natuurlijk ook tegen, want wie niet? - maar hij is tegen de idee van de natie en de natiestaat. Hoe weet ik dat? Omdat ik even zijn (auto)biografische informatie heb bekeken: hij is co-auteur van het boek 'Eerlijke Nieuwe Wereld, voorbij de grenzen van de natiestaat'.  Van Houtum is voorts hoogleraar in Nijmegen en mag studenten daar volpompen met de gedachte dat een grens niets anders is dan een construct dat bestaat om afgebroken te worden door mensen die het beter denken te weten. Alles natuurlijk vergezeld van dat eeuwigdurende afrodisiacum voor progressieven: Foucaults welbekende 'De Ander'.

In derde plaats bespeur ik een inconsistentie. Het ondermijnen van (lands)grenzen is zagen aan de poten van dezelfde wet waarop meneer Van Houtum zich beroept. Het recht is namelijk in velerlei vorm juridisch begrensd en bepaald door de grenzen van de natiestaat, een concept dat Van Houtum als vanzelfsprekend uitkotst. Hoe kan hij zich dan beroepen op de grondwet, als hij de grenzen van Nederland maar onzinnig vindt en diezelfde grondwet gebruikt om onze grenzen mee te ondermijnen?