Hoe hypocriet kun je zijn? Kuzu beschuldigt Wilders van 'dubbele loyaliteit'

Als één iemand dat niét zou moeten zeggen, is het DENK-bobo Tunahan Kuzu wel.

Het is weer eens lachen geblazen met de heren van DENK. Goed, in de praktijk is het misschien meer huilen, maar je kunt niet ontkennen dat ze hun best doen om met de meest krankzinnige uitspraken op de proppen te komen. Vandaag bijvoorbeeld, tijdens het veelbesproken debat waar Geert Wilders een ellenlang betoog hield over wat er in zijn ogen - en de ogen van half Nederland - mis is met de ideeën, maar ook vooral de samenstelling van nachtmerriekabinet-Rutte III.

Eén van de grootste pijnpunten voor de PVV-leider is dat er mensen met een dubbele nationaliteit een post bekleden, zoals minister Ollongren, die naast de Nederlandse ook de Zweedse nationaliteit heeft. Dat noemt hij een stevig loyaliteitsgevaar, iets waar Wilders opvallend politiek correct lijkt te zijn. Hij wil namelijk 'consequent' zijn en is daarom tegen elke tweede nationaliteit, waarvandaan dan ook. In de praktijk is dat natuurlijk onzin: iemand met een Duitse nationaliteit zal dat natuurlijk veel makkelijker kunnen verenigen met de Nederlandse dan iemand die ook Pakistaans burger is.

Dat was echter niet de kritiek die Tunahan Kuzu woensdag had op de PVV-voorman. Nee, volgens hem heeft Wilders zelf last van een dubbele loyaliteit, wat hij illustreerde met deze prent:

Het is het oude riedeltje dat we inmiddels wel kennen: Wilders zou heel goede banden hebben met landen als Amerika en Israël, die voor Hamasknuffelaar Kuzu natuurlijk vijanden nummer één zijn.

Helaas slaat hij de plank daarmee natuurlijk helemaal mis, zeker als je bedenkt dat de Nederturk zelf nogal een dubieuze loyaliteit aan ons land bezit. Het verschil is namelijk dit, Tuna: het klopt dat Wilders prima banden heeft met de VS en Israël. Punt is: die landen delen onze belangen, waardoor je dit geen loyaliteitskwestie, maar geen 'samenwerking' noemt. Wilders onderhoudt die contacten ten behoeven van ons land, wat voor hem altijd op de eerste plaats zal staan. Iets wat de DENK-voorman zelf niet bepaald kan zeggen: hij lijkt soms meer voor zijn andere land in de Kamer te zitten, dan voor Nederland. En door een groot scala aan uiteenlopende belangen tussen die twee landen is dat dus wél een probleem.