Hij werd samen met zijn knuffelbeer achterlaten in het asiel. Wat er toen gebeurde is hartverwarmend

Je kunt je je daar natuurlijk iets bij voorstellen. Honden zijn immers net kinderen. Ze zijn dolgelukkig als ze omringd zijn door liefhebbende mensen, maar als je ze aan hun lot overlaat worden ze depressief en eenzaam.

Dat gold ook voor Needy, zoals het asiel deze lieve hond al snel noemde.

Hij had zijn favoriete knuffelbeer weliswaar bij zich, maar zo'n knuffel is niet genoeg om een hond echt blij en tevreden te maken. Hij heeft warme baasjes nodig; een gezin dat voor hem zorgt en waar hij deel van uitmaakt.

Gelukkig voor Needy was er een dierenarts die hem maar wat graag mee naar huis nam. En zo geschiedde. Needy ging mee naar huis, werd verwelkomd door de dierenarts en zijn andere dieren (hij heeft heel veel dieren), en leefde in korte tijd op. Omdat hij nu een thuis had kreeg hij ook een nieuwe naam: Duke. Het zal niemand verbazen dat de pup die naam bijzonder prettig vindt en er vanaf dag 1 goed naar luisterde.

Het gevolg kan je zien op de foto's die de arts -- de adoptiefvader zeg maar -- later op het Internet zette: Duke zit lekker bij hem op schoot en speelt met de andere dieren. Niks geen Needy, Duke heeft nu alles wat hij nodig heeft om gelukkig te zijn.